عطار نیشابوری : باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق
شمارهٔ ۱۸
چون حسن و جمال جاودان داری تو ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت عمالقه
خود شنیدی حدیث عوج عناق همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
عشق تو جوان است جوان خواهد بود جامی : دفتر سوم
بخش ۸ - حکایت آن پادشاه صاحب شکوه که با سپاه انبوه به پای دیوار بستانی که شاهد نار پستان درخت انار سر از دیوار برکرده بود گذشت نه هیچ کس به وی چشم خیانت باز کرد و نه دست تصرف دراز
در خزان عدل پیشه سلطانی صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۷
با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخن عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۵۰
شمعم که ز خود نهان فرو میگریم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۰۲
سخنی کز دل بیتاب بود پردارد سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۱
پادشاهی را شنیدم به کشتنِ اسیری اشارت کرد. بیچاره درآن حالت نومیدی، ملک را دشنام دادن گرفت، و سقط گفتن که گفتهاند هر که دست از جان بشوید، هر چه در دل دارد بگوید. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۴۵
به تنگ همچو شرر از بقای خویشتنم عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۶
گر برخیزد ز پیش چشم تو منی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۶
چونی و چه باشد چون تا قدر تو را داند؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۲
امشب ز برای دل اصحاب مخسب حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴
به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۱۱
هر نفسی از درون، دلبر روحانییی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۴۸
همت مردانه ما از می حمرا گذشت عطار نیشابوری : بخش سیزدهم
(۷) موعظه
چنین گفتست آن دانندهٔ پاک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵۷
مردمک را سیر کن در حلقه چشم نگار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۴
مطربا این پرده زن کز ره زنان فریاد و داد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
آن کودک لشکری که لشکر شکند
شمارهٔ ۱۸
چون حسن و جمال جاودان داری تو ملکالشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت عمالقه
خود شنیدی حدیث عوج عناق همام تبریزی : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
عشق تو جوان است جوان خواهد بود جامی : دفتر سوم
بخش ۸ - حکایت آن پادشاه صاحب شکوه که با سپاه انبوه به پای دیوار بستانی که شاهد نار پستان درخت انار سر از دیوار برکرده بود گذشت نه هیچ کس به وی چشم خیانت باز کرد و نه دست تصرف دراز
در خزان عدل پیشه سلطانی صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۵۶۷
با خموشی هستی از نیکان عالم بی سخن عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۵۰
شمعم که ز خود نهان فرو میگریم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۰۲
سخنی کز دل بیتاب بود پردارد سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۱
پادشاهی را شنیدم به کشتنِ اسیری اشارت کرد. بیچاره درآن حالت نومیدی، ملک را دشنام دادن گرفت، و سقط گفتن که گفتهاند هر که دست از جان بشوید، هر چه در دل دارد بگوید. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۴۵
به تنگ همچو شرر از بقای خویشتنم عطار نیشابوری : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ ۷۶
گر برخیزد ز پیش چشم تو منی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۱۶
چونی و چه باشد چون تا قدر تو را داند؟ مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۲
امشب ز برای دل اصحاب مخسب حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۴
به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۱۱
هر نفسی از درون، دلبر روحانییی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۴۸
همت مردانه ما از می حمرا گذشت عطار نیشابوری : بخش سیزدهم
(۷) موعظه
چنین گفتست آن دانندهٔ پاک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵۷
مردمک را سیر کن در حلقه چشم نگار مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۴
مطربا این پرده زن کز ره زنان فریاد و داد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۱
آن کودک لشکری که لشکر شکند
