جامی : دفتر اول
بخش ۱۲ - در صفت عدل و نصفت
چیست عدل آنکه بگذری ز فضول عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۷۵
ای ترک قلندری شرابی در ده مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۵۳
هر موی زلف او یکی جان دارد جامی : دفتر اول
بخش ۱۴ - پند مأمون به فرزند خویش
با پسر گفت یک شبی مأمون امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۰ - تتبع میر
میرود سرو من و رفتار می ماند به دل سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۷
بس عابد را که سرو بالای تو کشت جامی : دفتر اول
بخش ۱۵ - قطع اطناب اطناب و ختم بر دعای استجابت ماب
جامی اطناب در سخن نه سزاست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۹۷
بیا، بیا که شدم در غم تو سودایی جامی : دفتر اول
بخش ۱۶ - گفتار در ترغیب مسترشدان آگاه بر مداومت کلمه طیبه لااله الاالله که مفتاح گنج سعادت و مصباح کنج عبادت است
ای کشیده به کلک وهم و خیال مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۵
بمشو همره مرغان، که چنین بی‌پر و بالی شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۲
ای خواجه به جامهٔ کسان ناز مکن احمد شاملو : ترانه‌های کوچک غربت
هجرانی
که‌ایم و کجاییم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۳
گر نگویم دوستی از دوستانت بوده‌ام مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۳۴
از ما مرو ای چراغ روشن جامی : دفتر اول
بخش ۱۷ - اشارت به آنکه گفته اند الصوفی کاین باین
هر که حق داد نور معرفتش جامی : دفتر اول
بخش ۱۸ - اشارت به ذکر خفیه که گفته اند لایطلع علیه ملک فیکتبه و لا نفس فتعجب به
ذکر گنج است و گنج پنهان به جامی : دفتر اول
بخش ۱۹ - در کشف و اظهار آنکه در نفس کلمه طیبه لااله الاالله اشارتی هست به ستر و اخفای آن
حرفها را به وقت نطق و بیان ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۱۶
ساقیا در جام من ریز آب رز جامی : دفتر اول
بخش ۲۰ - اشارت به آنکه در ترکیب و ترتیب حروف کلمه طیبه اشعاری هست به ستر توحید که مفهوم و مضمون آنست
نیست لا اله الا الله سعدی : غزلیات
غزل ۴۵۰
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران