شاه نعمتالله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۴۹
همه عالم چو شبنمی دانش سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۸۰ - صفت جنگ کردن خورشید
گروهی به خورشید یل بازخورد نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲۰ - داستان بهرام با کنیزک خویش
شاه روزی شکار کرد پسند امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۹
ای چرخکمر مبند برکینه من صغیر اصفهانی : ترکیبات
شمارهٔ ۱۰ - در تهنیت عید مولود
تعالی الله از نیمهٔ ماه شعبان رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
کشم جور از غمت ای نازنین ماه اقبال لاهوری : پیام مشرق
ربودی دل ز چاک سینهٔ من
ربودی دل ز چاک سینهٔ من عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۳۴ - وله
هر که بر درگه ملوک بود اوحدالدین کرمانی : الباب العاشر: البهاریات
شمارهٔ ۲۴
هان تا تو مدام دل به مستی ندهی کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۳۳
یاری که ز عشق اوست جانم غمناک رشیدالدین میبدی : ۱- سورة الفاتحة
النوبة الاولى
قوله تعالى بِسْمِ اللَّهِ بنام خداوند الرَّحْمنِ جهان دار دشمن پرور ببخشایندگى الرَّحِیمِ (۱) دوست بخشاى بمهربانى الْحَمْدُ لِلَّهِ ستایش نیکو و ثناء بسزا خداى را رَبِّ الْعالَمِینَ (۲) خداوند جهانیان و دارنده ایشان الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (۳) فراخ بخشایش مهربان مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ (۴) خداوند روز رستخیز و پادشاه روز شمار و پاداش ملا احمد نراقی : باب چهارم
مراتب یقین
مرتبه اول: علم الیقین است، و آن اولین مرتبه یقین است و عبارت است از: اعتقاد ثابت جازم مطابق واقع و آن حاصل می شود از ترتیب مقدمات و استدلال، مانند یقین کردن به وجود آتش در موضعی به مشاهده دود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵
آواز داد اختر بس روشن است امشب فردوسی : پادشاهی یزدگرد
بخش ۸
یکی نامه بنوشت دیگر بطوس نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
از آتش غم سوخت سراسر دل من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۹
اقبال تو باد دایم افزاینده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷۷
کار دریاست ز هر موج خطر خندیدن قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
خاک رخسارش که دل در پیچ و تاب انداخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد
غزل شمارهٔ ۹۴۹
همه عالم چو شبنمی دانش سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۸۰ - صفت جنگ کردن خورشید
گروهی به خورشید یل بازخورد نظامی گنجوی : هفت پیکر
بخش ۲۰ - داستان بهرام با کنیزک خویش
شاه روزی شکار کرد پسند امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۹
ای چرخکمر مبند برکینه من صغیر اصفهانی : ترکیبات
شمارهٔ ۱۰ - در تهنیت عید مولود
تعالی الله از نیمهٔ ماه شعبان رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۵
کشم جور از غمت ای نازنین ماه اقبال لاهوری : پیام مشرق
ربودی دل ز چاک سینهٔ من
ربودی دل ز چاک سینهٔ من عسجدی : اشعار باقیمانده
شمارهٔ ۳۴ - وله
هر که بر درگه ملوک بود اوحدالدین کرمانی : الباب العاشر: البهاریات
شمارهٔ ۲۴
هان تا تو مدام دل به مستی ندهی کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۳۳
یاری که ز عشق اوست جانم غمناک رشیدالدین میبدی : ۱- سورة الفاتحة
النوبة الاولى
قوله تعالى بِسْمِ اللَّهِ بنام خداوند الرَّحْمنِ جهان دار دشمن پرور ببخشایندگى الرَّحِیمِ (۱) دوست بخشاى بمهربانى الْحَمْدُ لِلَّهِ ستایش نیکو و ثناء بسزا خداى را رَبِّ الْعالَمِینَ (۲) خداوند جهانیان و دارنده ایشان الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (۳) فراخ بخشایش مهربان مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ (۴) خداوند روز رستخیز و پادشاه روز شمار و پاداش ملا احمد نراقی : باب چهارم
مراتب یقین
مرتبه اول: علم الیقین است، و آن اولین مرتبه یقین است و عبارت است از: اعتقاد ثابت جازم مطابق واقع و آن حاصل می شود از ترتیب مقدمات و استدلال، مانند یقین کردن به وجود آتش در موضعی به مشاهده دود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵
آواز داد اختر بس روشن است امشب فردوسی : پادشاهی یزدگرد
بخش ۸
یکی نامه بنوشت دیگر بطوس نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
از آتش غم سوخت سراسر دل من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۹
اقبال تو باد دایم افزاینده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷۷
کار دریاست ز هر موج خطر خندیدن قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
خاک رخسارش که دل در پیچ و تاب انداخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد
