ملا احمد نراقی : باب چهارم
مراتب یقین
مرتبه اول: علم الیقین است، و آن اولین مرتبه یقین است و عبارت است از: اعتقاد ثابت جازم مطابق واقع و آن حاصل می شود از ترتیب مقدمات و استدلال، مانند یقین کردن به وجود آتش در موضعی به مشاهده دود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵
آواز داد اختر بس روشن است امشب فردوسی : پادشاهی یزدگرد
بخش ۸
یکی نامه بنوشت دیگر بطوس نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
از آتش غم سوخت سراسر دل من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۹
اقبال تو باد دایم افزاینده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷۷
کار دریاست ز هر موج خطر خندیدن قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
خاک رخسارش که دل در پیچ و تاب انداخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۵۷ - در همین مقام
کسی پرسید از من سر خلقت امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۶۷
ز بهر دیدن هندستان زلف تو هر شب قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷
کام جانم با من و من در پی کامم هنوز ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۵
ایصبا گر بودت سوی خراسان گذری عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۳
امروز منم نشسته نه نیست نه هست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۷
ز گل با روی تو باشد فراغم سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۳۵
هستم از جان بنده رخساره آن پادشاه یغمای جندقی : مراثی و نوحهها
شمارهٔ ۴۴
شهسوار دین فکندی از تکاور آسمان طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۴
هرگز نمی گیرد کسی جز درد، بازوی مرا مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
کارم همه جانسپاری و ترک سر است خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۷
ای کرده ز نور رای تو دریوزه
مراتب یقین
مرتبه اول: علم الیقین است، و آن اولین مرتبه یقین است و عبارت است از: اعتقاد ثابت جازم مطابق واقع و آن حاصل می شود از ترتیب مقدمات و استدلال، مانند یقین کردن به وجود آتش در موضعی به مشاهده دود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۵
آواز داد اختر بس روشن است امشب فردوسی : پادشاهی یزدگرد
بخش ۸
یکی نامه بنوشت دیگر بطوس نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۵۸
از آتش غم سوخت سراسر دل من کمالالدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۷۵۹
اقبال تو باد دایم افزاینده صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۷۷
کار دریاست ز هر موج خطر خندیدن قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
خاک رخسارش که دل در پیچ و تاب انداخته است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸
خار ناسازست بوی گل به پیراهن ترا فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۹
بدین زبان صفت حسن یار نتوان کرد صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۵۷ - در همین مقام
کسی پرسید از من سر خلقت امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۶۷
ز بهر دیدن هندستان زلف تو هر شب قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷
کام جانم با من و من در پی کامم هنوز ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۵
ایصبا گر بودت سوی خراسان گذری عطار نیشابوری : باب بیست و سوم: در خوف عاقبت و سیری نمودن از عمر
شمارهٔ ۶۳
امروز منم نشسته نه نیست نه هست جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۷
ز گل با روی تو باشد فراغم سیدای نسفی : مسمطات
شمارهٔ ۳۵
هستم از جان بنده رخساره آن پادشاه یغمای جندقی : مراثی و نوحهها
شمارهٔ ۴۴
شهسوار دین فکندی از تکاور آسمان طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۵۶۴
هرگز نمی گیرد کسی جز درد، بازوی مرا مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
کارم همه جانسپاری و ترک سر است خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۷
ای کرده ز نور رای تو دریوزه
