نهج البلاغه : حکمت ها
شگفتى هاى روح آدمى
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لَقَدْ عُلِّقَ بِنِيَاطِ هَذَا اَلْإِنْسَانِ بَضْعَةٌ هِيَ أَعْجَبُ مَا فِيهِ وَ ذَلِكَ اَلْقَلْبُ وَ ذَلِكَ أَنَّ لَهُ مَوَادَّ مِنَ اَلْحِكْمَةِ وَ أَضْدَاداً مِنْ خِلاَفِهَا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۴
نمرده، عمر کسی جاودان نمی گردد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۶
بغیر اشک که راه نگاه من بندد عطار نیشابوری : بخش سیزدهم
(۲) حکایت
یکی گفتست از اهل سلامت امام سجاد علیه‌السلام : با ترجمه حسین انصاریان
دعای 14 ) دعا برای ستم و ستمدیده
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْْتُدِيَ عَلَيْهِ أَوْ رَأَي مِنَ الظَّالِمِينَ مَا لَا يُحِبُّ جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۵
خوش آن شبم که ز روی تو ماهتابی بود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۰۵
جهان حیات کسی را ضمان نمی گردد سهراب سپهری : مرگ رنگ
دلسرد
قصه ام دیگر زنگار گرفت: مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
کجا ز قهر تو غیر از توام پناهی هست انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۰
هرگز از دل خبر نداشته‌ای جامی : دفتر دوم
بخش ۲۳ - حکایت بر سبیل تمثیل
هوشمندی بدید مجنون را مجیرالدین بیلقانی : قصاید
شمارهٔ ۴۶
دوش که شد ماه نهان در غبار مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
قاصدک
قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟ سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۶
آتشم روزی که از دامان صحرا گل کند ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۲۸
این پری رویان که با زلف پریشان آمدند سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۷
چهره افروخت چو گل بهر تماشا رفتم اهلی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۹۸
مکن ای خواجه میل سگ صفتان مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۸۳۴
می‌گوید عشق هرکه جان پیش کشد سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۳۱
هر چه زود بر آید دیر نپاید صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۴۳۵
هر که را از سایلان ناشاد می سازد بخیل