خواجه عبدالله انصاری : مناجات نامه
مناجات شمارهٔ ۱۰
الهی هر که ترا شناسد کار او باریک و هر که ترا نشناسد راه او تاریک، تو را شناختن از تو رستن است و بتو پیوستن از خود گذشتن است.
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۲
آرام تو نشانهٔ هواداران دل است
ادیب الممالک : فرهنگ پارسی
شمارهٔ ۱۵ - در شمارهٔ نامهای هفت کشور
ای آنکه روی تو بر مه فروغ بخش بود
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۴۷
به بند سخت شدن در شکنجه جان دادن
ادیب الممالک : قصاید عربی
شمارهٔ ۴
کوکب طالع و بدر تلالا
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۱
می تواند در نظر نقش خیال یار بست
نظام قاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۰ - شیخ سعدی فرماید
کس بچشمم در نمیآید که گویم مثل اوست
غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲
به کوی میکده دی هاتفی بشارت برد
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۰
زبان تیغ تو در حشر عذرخواه من است
نظامی گنجوی : مخزن الاسرار
بخش ۴۹ - داستان ملکزاده جوان با دشمنان پیر
قصد شنیدم که در اقصای مرو
جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۴۹
دل از هوای تو دشوار بر توانم داشت
ترانه های کودکانه : بخش اول
دریا
داریم می ریم به دریا
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۹
بیدلی را که گلشن داغ و چمن هامون است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۴
به جوش آرد شراب شوق را رخسار گلگونش
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۹۴
گرد رویتخط سیاه گرفت
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۸
دیار غربتم آنجا بود که انجمن است
نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۵۹ - رفتن شیرین به کوه بیستون و سقط شدن اسب وی
مبارک روزی از خوش روزگاران
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۷
شکرین لعل او مکیدهٔ ماست
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۹
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۶
در دیاری که دلم عاشقی آموخته بود