نهج البلاغه : خطبه ها
خودمحورى در قضاوت
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في ذم اختلاف العلماء في الفتيا </strong> سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت عطار نیشابوری : بخش پانزدهم
(۹) حکایت محمود با درویش بر سر راه
مگر محمود می‌شد با سپاهی ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۷۷
روی زرینم از اندیشه سیمین بر او مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۲
ای دریا دل تو گوهر و مرجان را ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و دوم - در تَصَوُّف
استاد امام رَحِمَهُ اللّهُ گوید صفا ستوده است بهمه زبانها و ضدّ او کدورتست و آن نکوهیده است. جامی : دفتر اول
بخش ۳۸ - در بیان معنی ان من العصمة ان لایقدر
آن دگر نکته را که کرد ادا وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۶۵
ای مدعی از طعن تو ما را چه ملالست ملک‌الشعرای بهار : مستزادها
داد از دست خواص
از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
تصنیف (اشاره به حملۀ قشون روس تزاری به پایتخت)
گر رقیب آید بر دلبر من صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخ‌ها
۲۲- تاریخ تولد اسدالله منتخب السادات
رفت بر میرزا حبیب انعام سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۵
تنی چند از روندگان متفق سیاحت بودند و شریک رنج و راحت خواستم تا مرافقت کنم موافقت نکردند گفتم این از کرم اخلاق بزرگان بدیع است روی از مصاحبت مسکینان تافتن و فایده و برکت دریغ داشتن که من در نفس خویش این قدرت و سرعت می‌شناسم که در خدمت مردان یار شاطر باشم نه بار خاطر . فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۳
برخیز و گوی جلوه مالک رقاب را ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
غزل مرادف
هرکه او یار محترم دارد سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
حکایت
فقیهی بر افتاده مستی گذشت عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۳۱
ای دل دانی که کار دنیا گذریست فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱
چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹ - در طور خواجه
ما هم از بزم صبوح آمد برون مست خراب شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳ - اشک ندامت
گر به پیرانه سرم بخت جوانی به سر آید فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
از دل هزار لخت به چشم نثار رفت
خودمحورى در قضاوت
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في ذم اختلاف العلماء في الفتيا </strong> سعدی : باب چهارم در تواضع
حکایت در محرومی خویشتن بینان
یکی در نجوم اندکی دست داشت عطار نیشابوری : بخش پانزدهم
(۹) حکایت محمود با درویش بر سر راه
مگر محمود می‌شد با سپاهی ادیب صابر : قصاید
شمارهٔ ۷۷
روی زرینم از اندیشه سیمین بر او مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۲
ای دریا دل تو گوهر و مرجان را ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب چهل و دوم - در تَصَوُّف
استاد امام رَحِمَهُ اللّهُ گوید صفا ستوده است بهمه زبانها و ضدّ او کدورتست و آن نکوهیده است. جامی : دفتر اول
بخش ۳۸ - در بیان معنی ان من العصمة ان لایقدر
آن دگر نکته را که کرد ادا وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۶۵
ای مدعی از طعن تو ما را چه ملالست ملک‌الشعرای بهار : مستزادها
داد از دست خواص
از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص ملک‌الشعرای بهار : تصنیفها
تصنیف (اشاره به حملۀ قشون روس تزاری به پایتخت)
گر رقیب آید بر دلبر من صفایی جندقی : قطعات و ماده تاریخ‌ها
۲۲- تاریخ تولد اسدالله منتخب السادات
رفت بر میرزا حبیب انعام سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۵
تنی چند از روندگان متفق سیاحت بودند و شریک رنج و راحت خواستم تا مرافقت کنم موافقت نکردند گفتم این از کرم اخلاق بزرگان بدیع است روی از مصاحبت مسکینان تافتن و فایده و برکت دریغ داشتن که من در نفس خویش این قدرت و سرعت می‌شناسم که در خدمت مردان یار شاطر باشم نه بار خاطر . فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۳
برخیز و گوی جلوه مالک رقاب را ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
غزل مرادف
هرکه او یار محترم دارد سعدی : باب هشتم در شکر بر عافیت
حکایت
فقیهی بر افتاده مستی گذشت عطار نیشابوری : باب بیست و چهارم:درآنكه مرگ لازم وروی زمین خاك رفتگانست
شمارهٔ ۳۱
ای دل دانی که کار دنیا گذریست فخرالدین عراقی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱
چو آفتاب رخت سایه بر جهان انداخت امیرعلیشیر نوایی : غزلیات
شمارهٔ ۴۹ - در طور خواجه
ما هم از بزم صبوح آمد برون مست خراب شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۳ - اشک ندامت
گر به پیرانه سرم بخت جوانی به سر آید فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
از دل هزار لخت به چشم نثار رفت
