مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۵۶
قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱
در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ جاءَ إِخْوَةُ یُوسُفَ» آمدند برادران یوسف، «فَدَخَلُوا عَلَیْهِ» بر او در شدند، «فَعَرَفَهُمْ» یوسف ایشان را بشناخت، «وَ هُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ (۵۸)» و ایشان او را نشناختند. صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۱
به گلشن چون روی، بنما به گل چاک گریبان را ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٠١
خردم راه قناعت بنمود از سر لطف ابوالفضل بیهقی : باقیماندهٔ مجلد پنجم
بخش ۶
ذکر ما جری علی یدی الامیر مسعود بعد وفاة والده الامیر محمود رضوان اللّه علیهما فی مدّة ملک اخیه بغزنة الی ان قبض علیه بتکیناباد و صفا الامر له و الجلوس علی سریر الملک بهراة رحمة اللّه علیهم اجمعین . ترانه های کودکانه : بخش اول
باران
پاشو پاشو کوچولو رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر هزج
پاره ۱۲
بهشت آیین سرایی را بپرداخت باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۳۶
مو را ای دلبر مو با ته کاره مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
عطارد مشتری باید، متاع آسمانی را جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۰ - نعت سیم منبی از بعض معجزات وی که از حد عد متجاوز است و نطاق نطق از احاطه به آن عاجز
ای ز تو شق خرقه ماه منیر کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۸
ما گوهر بحر لایزالیم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
چون مرا مجروح کردی گر کنی مرهم رواست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
هر کجا موج هیاهوی دل است محمد بن منور : فصل دوم - در حالت وفاتِ شیخ
بخش ۳
و دیگر آنکه چون شیخ را وفات بود این پایۀ تخت و کرسی کی شیخ بر وی وضو کردی هر دو بزیر تخت بودی نهاده، و مردمان آنرا زیارت می‌کردند تا بوقت فترت غزکی میهنه خراب کردند و هرکجا دری و چوبی بود بسوختند، آن تخت و کرسی ناپدید شد و هیچ کس از آن جماعت کی در دست ایشان اسیر بودند از هر سه خبر ندادند و چون فرزندان شیخ و مریدان اسیر بودند، چون بیامدند تخت و کرسیها درین موضع دیدند به سلامت، دیگر روز بامداد در شدند هیچ ندیدند. باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۸
بلا رمزی ز بالای ته باشد نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
دلا گر گوهر مقصود خواهی دیده دریا کن رشیدالدین میبدی : ۲۸- سورة القصص- مکیة
۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: إِنَّ قارُونَ کان من قوم موسى خلاف است میان علما که قارون از موسى چه بود بنسب، قومى گفتند عمّ موسى بود، قومى گفتند ابن اخت موسى بود، و قول درست آنست که ابن عمّ موسى بود، و بیشترین مفسّران برین قولاند: قارون بن یصهر بن قاهث بن لاوى بن یعقوب، و موسى بن عمران بن قاهث. فردوسی : پادشاهی شیرویه
بخش ۶
چو آوردم این روز خسرو ببن
رباعی شمارۀ ۵۶
قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۱
در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند رشیدالدین میبدی : ۱۲- سورة یوسف- مکیة
۸ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «وَ جاءَ إِخْوَةُ یُوسُفَ» آمدند برادران یوسف، «فَدَخَلُوا عَلَیْهِ» بر او در شدند، «فَعَرَفَهُمْ» یوسف ایشان را بشناخت، «وَ هُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ (۵۸)» و ایشان او را نشناختند. صائب تبریزی : مطالع
شمارهٔ ۶۱
به گلشن چون روی، بنما به گل چاک گریبان را ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٠١
خردم راه قناعت بنمود از سر لطف ابوالفضل بیهقی : باقیماندهٔ مجلد پنجم
بخش ۶
ذکر ما جری علی یدی الامیر مسعود بعد وفاة والده الامیر محمود رضوان اللّه علیهما فی مدّة ملک اخیه بغزنة الی ان قبض علیه بتکیناباد و صفا الامر له و الجلوس علی سریر الملک بهراة رحمة اللّه علیهم اجمعین . ترانه های کودکانه : بخش اول
باران
پاشو پاشو کوچولو رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر هزج
پاره ۱۲
بهشت آیین سرایی را بپرداخت باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۲۳۶
مو را ای دلبر مو با ته کاره مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
عطارد مشتری باید، متاع آسمانی را جامی : تحفة‌الاحرار
بخش ۱۰ - نعت سیم منبی از بعض معجزات وی که از حد عد متجاوز است و نطاق نطق از احاطه به آن عاجز
ای ز تو شق خرقه ماه منیر کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
رشک آیدم ای دوست که با تو هر شب شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۸
ما گوهر بحر لایزالیم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱
چون مرا مجروح کردی گر کنی مرهم رواست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
هر کجا موج هیاهوی دل است محمد بن منور : فصل دوم - در حالت وفاتِ شیخ
بخش ۳
و دیگر آنکه چون شیخ را وفات بود این پایۀ تخت و کرسی کی شیخ بر وی وضو کردی هر دو بزیر تخت بودی نهاده، و مردمان آنرا زیارت می‌کردند تا بوقت فترت غزکی میهنه خراب کردند و هرکجا دری و چوبی بود بسوختند، آن تخت و کرسی ناپدید شد و هیچ کس از آن جماعت کی در دست ایشان اسیر بودند از هر سه خبر ندادند و چون فرزندان شیخ و مریدان اسیر بودند، چون بیامدند تخت و کرسیها درین موضع دیدند به سلامت، دیگر روز بامداد در شدند هیچ ندیدند. باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۳۸
بلا رمزی ز بالای ته باشد نیر تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۴
دلا گر گوهر مقصود خواهی دیده دریا کن رشیدالدین میبدی : ۲۸- سورة القصص- مکیة
۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: إِنَّ قارُونَ کان من قوم موسى خلاف است میان علما که قارون از موسى چه بود بنسب، قومى گفتند عمّ موسى بود، قومى گفتند ابن اخت موسى بود، و قول درست آنست که ابن عمّ موسى بود، و بیشترین مفسّران برین قولاند: قارون بن یصهر بن قاهث بن لاوى بن یعقوب، و موسى بن عمران بن قاهث. فردوسی : پادشاهی شیرویه
بخش ۶
چو آوردم این روز خسرو ببن
