صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰
بلبل خوش نغمه ام، با گل سخن باشد مرا عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۴
بیگریه و سوز و ساز محزون خفته ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۸
آن که بی پرواییش هردم مرا رسوا کند رشیدالدین میبدی : ۱۱۱- سورة تبت- مکیة
النوبة الثالثة
قوله: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اسم ملک تحیّرت العقول عن ادراک عظمته و تلاشت فی بحار رحمته و طربت القلوب بالطاف قربته و تروّحت الارواح بنسیم محبّته طاحت الاشارات و تاهت العبارات. و بطلت الرّسوم، و انتهت العلوم، و نسخت الاخبار، و طمست الآثار، و نسیت الاذکار، و خلت الدّیار، و عمیت الأبصار، و لم یبق الّا الازل و القدم و الجبروت. و العظم و السّناء السّرمدى، و الکرم و القضاء الازلى و القسم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۹۵
شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۵
دو ماه پهلوی همدیگرند بر در عید امامی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
ای زلف و رخت چو ظلمت و نور بهم کلیم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۸ - تاریخ تولد
لله الحمد که از پرتو خورشید قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹
چون ز دنیا نعمت الوان هوس باشد مرا؟ عطار نیشابوری : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن
شمارهٔ ۲۵
امروز چو جمله عمر ضایع کردی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۲۴
برآورد از نهادت گرد عصیان، گریه ای سر کن مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۹۵
دلدار ابد گرد دلم میگردد رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۹ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ الآیة: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۵۱
مردان اگر نفس به فراغت کشیده اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۶
مردن به درد عشق به دنیا برابرست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۳۶
ما رگ جان را به آن زلف پریشان بسته ایم عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
الحكایة و التمثیل
بامدادی بود محمود از پگاه مفاتیح الجنان : مناجات
مناجات راغبین
المناجات الخامسة: مناجاة الرّاغبین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۸
نیستم بلبل که بر گلشن نظر باشد مرا عطار نیشابوری : آغاز کتاب
فی فضایله
در شب معراج پیش ذوالجلال
غزل شمارهٔ ۱۴۰
بلبل خوش نغمه ام، با گل سخن باشد مرا عبدالقهّار عاصی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۴
بیگریه و سوز و ساز محزون خفته ابوالحسن فراهانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۸
آن که بی پرواییش هردم مرا رسوا کند رشیدالدین میبدی : ۱۱۱- سورة تبت- مکیة
النوبة الثالثة
قوله: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اسم ملک تحیّرت العقول عن ادراک عظمته و تلاشت فی بحار رحمته و طربت القلوب بالطاف قربته و تروّحت الارواح بنسیم محبّته طاحت الاشارات و تاهت العبارات. و بطلت الرّسوم، و انتهت العلوم، و نسخت الاخبار، و طمست الآثار، و نسیت الاذکار، و خلت الدّیار، و عمیت الأبصار، و لم یبق الّا الازل و القدم و الجبروت. و العظم و السّناء السّرمدى، و الکرم و القضاء الازلى و القسم. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۹۵
شرمی که بود ساخته مطلوب نباشد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۵
دو ماه پهلوی همدیگرند بر در عید امامی هروی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
ای زلف و رخت چو ظلمت و نور بهم کلیم کاشانی : قطعات
شمارهٔ ۴۸ - تاریخ تولد
لله الحمد که از پرتو خورشید قدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۹
چون ز دنیا نعمت الوان هوس باشد مرا؟ عطار نیشابوری : باب بیستم: در ذُلّ و بار كشیدن و یكرنگی گزیدن
شمارهٔ ۲۵
امروز چو جمله عمر ضایع کردی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۲۴
برآورد از نهادت گرد عصیان، گریه ای سر کن مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۹۵
دلدار ابد گرد دلم میگردد رشیدالدین میبدی : ۳- سورة آل عمران- مدنیة
۲۹ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ الآیة: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۵۱
مردان اگر نفس به فراغت کشیده اند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۶
مردن به درد عشق به دنیا برابرست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۳۶
ما رگ جان را به آن زلف پریشان بسته ایم عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
الحكایة و التمثیل
بامدادی بود محمود از پگاه مفاتیح الجنان : مناجات
مناجات راغبین
المناجات الخامسة: مناجاة الرّاغبین صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۸
نیستم بلبل که بر گلشن نظر باشد مرا عطار نیشابوری : آغاز کتاب
فی فضایله
در شب معراج پیش ذوالجلال
