عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۳۷
عرفی دل من که منت جان من است آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۲
بی گل رویت یکیست بوی گل و نیش خار مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸
این روزه چو غربال به بیزد جان را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۶
دست خواهش تا توان از مدعا باید کشید عطار نیشابوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶
ای پرده‌ساز گشته درین دیر پرده در نسیمی : اضافات
شمارهٔ ۴ - مسدس ترکیب
ای شاه تخت «من عرف » جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۵
تا چند رود دل پی کاری که ندارد نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عثمان بن حنيف فرماندار بصره
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى بعض أمراء جيشه </strong> فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ اَلطَّاعَةِ فَذَاكَ اَلَّذِي نُحِبُّ وَ إِنْ تَوَافَتِ اَلْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى اَلشِّقَاقِ وَ اَلْعِصْيَانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَكَ إِلَى مَنْ عَصَاكَ وَ اِسْتَغْنِ بِمَنِ اِنْقَادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْكَ پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
پیک پیری
ز سری، موی سپیدی روئید جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۴
چو انگشتان نایی دایما در رقص می آید طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۶۵۷
به قرابه از صبوحی، قدح شراب مانده حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۲
یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۱۰
ز سگان کویت ای جان که دهد مرا نشانی ملک‌الشعرای بهار : مثنویات
شمارهٔ ۵۴ - اسلحهٔ حیات
سگی ناتوان با سگی شرزه گفت آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۲۴
آفرینش را گروهی چار گوهر گفته اند سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه
بخش ۱۳ - ملاقات کردن پیران، فرامرز را و سخن گفتن هر دو به صلح
که گر می پذیری درین صیدگاه جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۳
غمی به خاطرم از بیش و کم نمی آید جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۲
عیار ناقصان از فکر کامل می تواند شد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۶۱
دایما خون دلم زان زلف و کاکل می چکد امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴۳۶
گر آشکار حدیث نهان خویش کنم