فایز دشتی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۸۵
ندانم خواب یا بیدار بودم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
محبتی که میان من و تو موجود است صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷
بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱
آن ملاحت که تو داری گهر حسن آنست نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معقل بن قیس فرمانده لشکر اعزامی به شام
<strong> و من وصية له عليهالسلام وصى بها معقل بن قيس الرياحي حين أنفذه إلى الشام في ثلاثة آلاف مقدمة له </strong> جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۶ - دیدن زلیخا عزیز مصر را از شکاف خیمه
عزیز مصر چون افگند سایه حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه ی کیست سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۶
سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
نکوهش بیجا
سیر، یک روز طعنه زد به پیاز سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۷۹
ای مرغ جان طلب کن ازین آتشین قفس شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۵۷
گفتم که عبارتی ز وحدت رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۸ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى مقاتل گفت: سبب نزول این آیت آن بود که مردى مسلمان نماز میکرد، و در نماز اللَّه را میخواند، و رحمن را میخواند. مردى از مشرکان مکه این از وى بشنید، گفت: أ لیس یزعم محمد و أصحابه انّهم یعبدون ربّا واحدا؟ فما بال هذا یدعو ربین اثنین؟! گفت: محمد و اصحاب وى میگویند که: ما یک خداى مىپرستیم، چون است که این مرد دو خداى را میخواند؟! جبرئیل آمد بجواب وى آیت آورد: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى خداى را نامهاست، و آن نامها همه پاک و نیکو و بسزاست، و بر وفق این مصطفى (ص) گفت: «ان للَّه تبارک و تعالى تسعة و تسعین اسما، مائة غیر واحد، انّه وتر یحبّ الوتر، من احصاها کلها دخل الجنّة».و روى «من حفظها و من احصاها دخل الجنّة». رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۷۲ - در مدح تاج الدوله
ای گشته کار خلق مفوض برای تو خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۵
گر بر فلکم دست بدی چون یزدان نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عبدالله بن عباس در مورد روش برخورد با مردم
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى عبد الله بن عباس و هو عامله على البصرة </strong> قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
مردم که ز مردمی نشانش نبود جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۵۶
هر شب از هجر تو تا روز نمی یارم خفت جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۴۰ - تجدید مطلع
چو خاستی پی رفتن زجا، کدام زمین قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۸
هر آن دیار که باشد ز اهل دل خالی نهج البلاغه : نامه ها
نامه به مأموران مالیاتی در مورد نحوه جمع آورى مالیات
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى عماله على الخراج </strong> مِنْ عَبْدِ اَللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ اَلْخَرَاجِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَمْ يَحْذَرْ مَا هُوَ صَائِرٌ إِلَيْهِ لَمْ يُقَدِّمْ لِنَفْسِهِ مَا يُحْرِزُهَا
دوبیتی شمارهٔ ۸۵
ندانم خواب یا بیدار بودم حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
محبتی که میان من و تو موجود است صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷
بگو بدشمن خفاش خوی مکر اندیش فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱
آن ملاحت که تو داری گهر حسن آنست نهج البلاغه : نامه ها
نامه به معقل بن قیس فرمانده لشکر اعزامی به شام
<strong> و من وصية له عليهالسلام وصى بها معقل بن قيس الرياحي حين أنفذه إلى الشام في ثلاثة آلاف مقدمة له </strong> جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۱۶ - دیدن زلیخا عزیز مصر را از شکاف خیمه
عزیز مصر چون افگند سایه حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه ی کیست سعدی : غزلیات
غزل ۱۹۶
سر جانان ندارد هر که او را خوف جان باشد پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
نکوهش بیجا
سیر، یک روز طعنه زد به پیاز سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۷۹
ای مرغ جان طلب کن ازین آتشین قفس شاه نعمتالله ولی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۵۷
گفتم که عبارتی ز وحدت رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۸ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى مقاتل گفت: سبب نزول این آیت آن بود که مردى مسلمان نماز میکرد، و در نماز اللَّه را میخواند، و رحمن را میخواند. مردى از مشرکان مکه این از وى بشنید، گفت: أ لیس یزعم محمد و أصحابه انّهم یعبدون ربّا واحدا؟ فما بال هذا یدعو ربین اثنین؟! گفت: محمد و اصحاب وى میگویند که: ما یک خداى مىپرستیم، چون است که این مرد دو خداى را میخواند؟! جبرئیل آمد بجواب وى آیت آورد: وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى خداى را نامهاست، و آن نامها همه پاک و نیکو و بسزاست، و بر وفق این مصطفى (ص) گفت: «ان للَّه تبارک و تعالى تسعة و تسعین اسما، مائة غیر واحد، انّه وتر یحبّ الوتر، من احصاها کلها دخل الجنّة».و روى «من حفظها و من احصاها دخل الجنّة». رشیدالدین وطواط : مقطعات
شمارهٔ ۷۲ - در مدح تاج الدوله
ای گشته کار خلق مفوض برای تو خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۴۵
گر بر فلکم دست بدی چون یزدان نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عبدالله بن عباس در مورد روش برخورد با مردم
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى عبد الله بن عباس و هو عامله على البصرة </strong> قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۱۹
مردم که ز مردمی نشانش نبود جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۵۶
هر شب از هجر تو تا روز نمی یارم خفت جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۴۰ - تجدید مطلع
چو خاستی پی رفتن زجا، کدام زمین قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۸
هر آن دیار که باشد ز اهل دل خالی نهج البلاغه : نامه ها
نامه به مأموران مالیاتی در مورد نحوه جمع آورى مالیات
<strong> و من كتاب له عليهالسلام إلى عماله على الخراج </strong> مِنْ عَبْدِ اَللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ اَلْخَرَاجِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَمْ يَحْذَرْ مَا هُوَ صَائِرٌ إِلَيْهِ لَمْ يُقَدِّمْ لِنَفْسِهِ مَا يُحْرِزُهَا
