فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۸
دل را به سر زلف تو دلدار سپردیم رشیدالدین وطواط : رباعیات
شمارهٔ ۵ - در تغزل
با عیب خریدی تو مرا روز نخست فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۵
غم عشقت فزون شد چون کنم چون هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۲۹- ابوعبداللّه احمدبن عاصم الانطاکی، رضی اللّه عنه
و منهم: ممدوح جمع اولیاو قدوهٔ اهل رضا، ابوعبداللّه احمدبن عاصم الأنطاکی، رضی اللّه عنه سیف فرغانی : رباعیات
شمارهٔ ۶
در خانه دل عشق تو مجمع دارد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۴
کار دل خام شد از سوزش بسیار چنین احمد شاملو : مدایح بی‌صله
نمی‌خواستم...
نمی‌خواستم نامِ چنگیز را بدانم سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۱ - پند
ای که پنجاه رفت و در خوابی جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۳۹
افکند گل ز چهره خود روی پوش باز جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۴۱
دل چند کشد به عشق سرگردانی رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف‏
۱۶ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ و هى الفرقة الناجیة من الاحدى و سبعین، و ذلک فیما آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۵۳
دور بادا چشم بد بگشود روی خوب را عطار نیشابوری : باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا
شمارهٔ ۲۰
آن به که ز عقل خود جنون یابی باز عطار نیشابوری : باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ ۴۶
بر روی گل از ابر گلاب است هنوز هجویری : بابٌ ذکر ائمّتهم مِنْ أتباعِ التّابعین
۱۴- ابوسلیمان داود بن نُصَیر الطّائی، رضی اللّه عنه
و منهم: امام معرض از حلق و از طلب ریاست و بریده از خلق به عزلت و قناعت، ابوسلیمان داود بن نُصیر الطّائی، رضی اللّه عنه غزالی : رکن دوم - رکن معاملات
بخش ۴۷ - پیدا کردن حقیقت دوستی خدای تعالی که کدام باشد
بدان که دوستی که اتفاق افتد با کسی که با وی در دبیرستان یا در سفر یا در مدرسه یا در محلت بوده باشد و بدان سبب الفتی افتاده باشد، از این جمله نبود. و هرکه را برای آن دوست داری که صورتی نیکو دارد یا در سخن گفتن شیرین بود و بر دل سبک بود، هم از این نبود. و هرکه را برای آن دوست داری که تو را از او جاهی و حشمتی بود یا مالی غرضی دنیاوی، از این جمله نبود که این همه صورت بندد از کسی که به خدای تعالی و به آخرت ایمان ندارد. و دوستی خدای آن بود که بی ایمانی صورت نبندد و این بر دو درجت بود: نهج البلاغه : حکمت ها
نتیجه بدرفتاری با مردم
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَنْ أَسْرَعَ إِلَى اَلنَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لاَ يَعْلَمُونَ کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۷
باز این دل غمدیده به دام تو در افتاد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۷
چه ز نظّاره برد دیده که حیرانش نیست؟ کمال‌الدین اسماعیل : ملحقات
شمارهٔ ۲۷ - ایضاًله
بس پراکنده و پریشانم