جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۳
تا کی از دیده من روی تو پنهان باشد
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۴
خسته ی هجر تو را وصل تو درمان باشد
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۹
به قامت شاخ گل را از دمیدن باز می دارد
مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۱۲ - تأسف بر سپید شدن موی
مویم آخر جز از سپید نگشت
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۹۰
عزیزکرد مرا باز در محل قبول
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۵
چو دو زلف تو دلم چند پریشان باشد
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴۰
بی‌خلل نگذاشت گل را صنعت اجزای خویش
اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
ذرات کون پرتو خورشید مطلق است
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۶
دلم ز غصّه هجران همیشه خون باشد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۳۶
در عهد من آن که لاف سنج سخن است
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۷
آن دیده نباشد که نه حیران تو باشد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۲۱
از دیدهٔ ما به جز حیا نتوان یافت
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۳۹
دی محتسب آمد به غم، تند نشست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۸
مرا جز شور تو در سر چه باشد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۱۱۰
زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
آنم که تنم همیشه از جان به بود
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۴۹
گرم مهمان شوی یک دم چه باشد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۵۴
هر کس که سرش نه در گریبان فناست
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۰
گرم یک لحظه بنوازی چه باشد
عرفی شیرازی : رباعیها
رباعی شمارهٔ ۷۱
آن شور که این مفرد و این وافی چیست