حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸
اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۳۹
نسیم نوبهاران بر دماغم بار می گردد
صغیر اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۴
ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراقت
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۳۴
می‌رسد ای جان، باد بهاری
سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۲۴
پیش یکی از مشایخ گله کردم که فلان به فساد من گواهی داده است گفتا به صلاحش خجل کن
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۶۳
در محفلی که تیغ زبان بر کشیده ایم
عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۸۰
ای شمع! تُرا نیست ز سوز آگاهی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۰۲
بیداد غم، ار دلم بگوید
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۶۱
ندارد سرکشی ازاهل دل قد دلارایش
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۳۰
چه شود گر به پیامی دل من شاد کنی؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۶
آسان چسان شود ز وطن دیده ور جدا؟
سعدی : باب دوم در احسان
گفتار اندر گردش روزگار
تو با خلق سهلی کن ای نیکبخت
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۴۶۲
ای دل بی تاب زاری واگذار
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۹
نیم آن شعله که خاموش توان کرد مرا
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲۸
ای دوست شکر بهتر یا آن که شکر سازد؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۰۲
زجوش مغز هر دم از سرم دستار می افتد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۶۸
نشاط زنده دلان پایدار می باشد
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۵
شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۳
آنچه نقد سینهٔ مردان بود
عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۷۴
تو چگونه رهی که دست اجل