عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۴۰
آن فتنه ای که مرا از تو التماس نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۲
دلی کو چون تو دلداری ندارد رضاقلی خان هدایت : فردوس در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۷۰ - هاشم شیرازی قُدِّسَ سِرُّه
و هُوَ قدوة العارفین و شیخ المتاخرین آقامحمد هاشم بن میرزا اسماعیل. آن جناب در عنفوان شباب نویسندگی سلطان عهد را می‌نمود. در اواسط حال از منصب استیفا استعفا فرمود. سر ارادت برپای جناب عارف فاضل و سید کامل سید قطب الدین شیرازی که از مشایخ سلسلهٔ علیّهٔ ذهبیّهٔ کبرویه، بود نهاد. در خدمت آن حضرت به درجات عالیه فایض شد. شرف مصاهرت و خلافت دریافت. گویند آن جناب را حالات و کرامات عظیمه بود وپیوسته اوقات به عبادات و مجاهدات قلبیه و قالبیه مبادرت می‌نمود. آستانش مرجع طالبان طریقت و صومعه‌اش مجمع عالمان شریعت. نفسش مرده و دلش زنده. جسمش افسرده و روانش پاینده. عمر معقولی دریافته و آخرالامر در سنهٔ]۱۱۹۹[به جنت شتافته. مرقد آن جناب در خارج شیراز در جنب خواجه شمس الدین محمدحافظ زیارتگاه اهل نیاز است. آن جناب را رسالات معرفت دلالات است مانند مناهل التحقیق و ولایت نامه و غیره. از اوست: عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۲۶
در محبت درد اگر پیچد دوا بسیار هست فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۱۰ - بنیاد نهادن کتاب
دل روشن من چو برگشت ازوی سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۳
چون ز بد گوی من سخن شنوی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۶
بر میان فتنه شوخی طرف دامانی شکست قدسی مشهدی : ساقی‌نامه
بخش ۱۳
شراری که شمعش ازان یافت تاب عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۴
لطف گهر عتاب بشکست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
از بصیرت جوش اشکش بسکه فارغبال کرد مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
ترک سر کردم ز جیب آسمان سر بر زدم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۴
برخاک درت بخت مرا بخوابگهست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۲
سنبلی کو لاله را در بر کشد گیسوی تست اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۶۱
در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۹۱
اندوه هجر پیشه و شادی من است نجم‌الدین رازی : سایر اشعار
شمارهٔ ۹
دل بی تو ز تو خبر ندارد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۷
گو ز من دل جمع دار آن کس که با من دشمن است عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۵ - در مدح پادشاه خلد آشیان محمدشاه مغفور طاب الله ثراه فرماید
الحمدکه آمد ز سفر موکب خسرو عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۷۶
باز آتش غم دست در آغوش رخس ماست
غزل شمارهٔ ۱۴۰
آن فتنه ای که مرا از تو التماس نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۲
دلی کو چون تو دلداری ندارد رضاقلی خان هدایت : فردوس در شرح احوال متأخرین و معاصرین
بخش ۷۰ - هاشم شیرازی قُدِّسَ سِرُّه
و هُوَ قدوة العارفین و شیخ المتاخرین آقامحمد هاشم بن میرزا اسماعیل. آن جناب در عنفوان شباب نویسندگی سلطان عهد را می‌نمود. در اواسط حال از منصب استیفا استعفا فرمود. سر ارادت برپای جناب عارف فاضل و سید کامل سید قطب الدین شیرازی که از مشایخ سلسلهٔ علیّهٔ ذهبیّهٔ کبرویه، بود نهاد. در خدمت آن حضرت به درجات عالیه فایض شد. شرف مصاهرت و خلافت دریافت. گویند آن جناب را حالات و کرامات عظیمه بود وپیوسته اوقات به عبادات و مجاهدات قلبیه و قالبیه مبادرت می‌نمود. آستانش مرجع طالبان طریقت و صومعه‌اش مجمع عالمان شریعت. نفسش مرده و دلش زنده. جسمش افسرده و روانش پاینده. عمر معقولی دریافته و آخرالامر در سنهٔ]۱۱۹۹[به جنت شتافته. مرقد آن جناب در خارج شیراز در جنب خواجه شمس الدین محمدحافظ زیارتگاه اهل نیاز است. آن جناب را رسالات معرفت دلالات است مانند مناهل التحقیق و ولایت نامه و غیره. از اوست: عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۲۶
در محبت درد اگر پیچد دوا بسیار هست فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۱۰ - بنیاد نهادن کتاب
دل روشن من چو برگشت ازوی سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۳
چون ز بد گوی من سخن شنوی عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۶
بر میان فتنه شوخی طرف دامانی شکست قدسی مشهدی : ساقی‌نامه
بخش ۱۳
شراری که شمعش ازان یافت تاب عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۴
لطف گهر عتاب بشکست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۵
از بصیرت جوش اشکش بسکه فارغبال کرد مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
ترک سر کردم ز جیب آسمان سر بر زدم کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۴
برخاک درت بخت مرا بخوابگهست عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۱۲
سنبلی کو لاله را در بر کشد گیسوی تست اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۶۱
در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۹۱
اندوه هجر پیشه و شادی من است نجم‌الدین رازی : سایر اشعار
شمارهٔ ۹
دل بی تو ز تو خبر ندارد عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۷
گو ز من دل جمع دار آن کس که با من دشمن است عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۸۵
نگفتن و نشنودن زبان و گوش من است قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۵ - در مدح پادشاه خلد آشیان محمدشاه مغفور طاب الله ثراه فرماید
الحمدکه آمد ز سفر موکب خسرو عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۷۶
باز آتش غم دست در آغوش رخس ماست
