بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳
کدامین نشئه بیرون داد راز سینهٔ مینا محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۳۲
پیر حبی درزی خاص شیخ بوده است. روزی جامۀ شیخ دوخته بود وقت قیلوله بود و شیخ سرباز نهاده و خادم خاص بر بالین شیخ بود، با مروحۀ در دست عبدالکریم گفت چه وقت اینست؟ پیر حبی گفت هرجا کی تو در گنجی من نیز درگنجم، خواجه عبدالکریم مروحه بنهاد و دستی چند بروی زد، چون هفت بار دست زد شیخ گفت بس. پیر حبی بیرون آمد و با خواجه نجار شکایت کرد. چون شیخ نماز دیگر بیرون آمد خواجه نجار با شیخ گفت کی جوانان دست بر پیران دراز میکنند، شیخ چی گوید؟ شیخ گفت دست خواجه عبدالکریم دست ما بود، بعد از آن هیچ کسی هیچ نگفت. سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶
هر چند که عیبم از قفا میگویند رضیالدین آرتیمانی : قصاید
در بند تقدیر
هیچ کاری نشد به تدبیرم ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۶
گوشم چو حدیث درد چشم تو شنید رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: أَ لَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ این رؤیت علم و اخبار است، کافران مکه را میگوید: نمىدانند و خبر نکردهاند ایشان را که ما پیش از ایشان از عهد آدم تا به نوح، و پس از نوح از عاد و ثمود و امثال ایشان از آن جهانیان و جهان داران چند هلاک کردیم، پس از آنکه ایشان را دسترس دادیم، و در زمین ممکّن گردانیدیم، با خواسته فراوان و تنها آبادان، و زندگانى دراز، و بطش تمام، و تمکین در بلاد و اقطار. عمان سامانی : قصاید
شمارهٔ ۶
دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی رو انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۲ - مناظرهٔ بوتهٔ کدو با درخت چنار
نشنیدهای که زیر چناری کدو بنی سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸۷
نظر ز دیده بدزدم چو بنگرم رویش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۵۸
در چنین فصل که نم در قدح شبنم نیست فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
چه اتفاقی باید بیفتد؟
ندیده ای که حباب، صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸۳
دهان تنگ تو هرخرده دان نمی داند ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۹
رویت که ازو ماه خجل سار شود پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
کرباس و الماس
یکی گوهر فروشی، ثروت اندوز ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۹
دی گفت یکی که داشت با من دل راست باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۳۳۶
غم اندر سینهٔ مو خانه دیری رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ اى واظبوا على الصّلوات المکتوبة بمواقیتها، و حدودها و جمیع ما یجب فیها من حقوقها میگوید: بپاى دارید نمازهاى فریضه، و حقوق و حدود آن بشناسید، و بوقت خویش بجاى ارید. و آن پنج نماز است به پنج وقت، چنانک مصطفى صلّى اللَّه علیه و آله و سلم آن مرد اعرابى را گفت، که از اسلام مىپرسید: «خمس صلوات فى الیوم و اللیلة» فقال هل على غیرها؟ فقال «لا، الّا ان تطوع» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «أ رأیتم؟ لو ان نهرا بباب احدکم یغتسل منه کل یوم خمس مرات هل یبقى علیه من درنه شىء؟» قالوا لا، قال «فذلک مثل الصلوات الخمس یمحو اللَّه بهن الخطایا» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «الصلوات الخمس و الجمعة الى الجمعة و رمضان الى رمضان مکفّرات لما بینهنّ اذا اجتنبت الکبائر» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «خمس صلوات افترضهن اللَّه تعالى من احسن وضوءهن و صلّاهنّ لوقتهن و أتمّ رکوعهنّ و خشوعهنّ کان له على اللَّه عهد ان یغفر له و من لم یفعل لیس له على اللَّه عهد ان شاء غفر له و ان شاء عذّبه» امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۶
ای که امروز به زیبایی او می نازی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۹
بی سخن نیست ترا یک سر مو بیش دهن
غزل شمارهٔ ۲۷۳
کدامین نشئه بیرون داد راز سینهٔ مینا محمد بن منور : فصل دوم - حکایاتی که بر زبان شیخ رفته
حکایت شمارهٔ ۳۲
پیر حبی درزی خاص شیخ بوده است. روزی جامۀ شیخ دوخته بود وقت قیلوله بود و شیخ سرباز نهاده و خادم خاص بر بالین شیخ بود، با مروحۀ در دست عبدالکریم گفت چه وقت اینست؟ پیر حبی گفت هرجا کی تو در گنجی من نیز درگنجم، خواجه عبدالکریم مروحه بنهاد و دستی چند بروی زد، چون هفت بار دست زد شیخ گفت بس. پیر حبی بیرون آمد و با خواجه نجار شکایت کرد. چون شیخ نماز دیگر بیرون آمد خواجه نجار با شیخ گفت کی جوانان دست بر پیران دراز میکنند، شیخ چی گوید؟ شیخ گفت دست خواجه عبدالکریم دست ما بود، بعد از آن هیچ کسی هیچ نگفت. سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۶
هر چند که عیبم از قفا میگویند رضیالدین آرتیمانی : قصاید
در بند تقدیر
هیچ کاری نشد به تدبیرم ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۶
گوشم چو حدیث درد چشم تو شنید رشیدالدین میبدی : ۶- سورة الانعام
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: أَ لَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ این رؤیت علم و اخبار است، کافران مکه را میگوید: نمىدانند و خبر نکردهاند ایشان را که ما پیش از ایشان از عهد آدم تا به نوح، و پس از نوح از عاد و ثمود و امثال ایشان از آن جهانیان و جهان داران چند هلاک کردیم، پس از آنکه ایشان را دسترس دادیم، و در زمین ممکّن گردانیدیم، با خواسته فراوان و تنها آبادان، و زندگانى دراز، و بطش تمام، و تمکین در بلاد و اقطار. عمان سامانی : قصاید
شمارهٔ ۶
دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی رو انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۰۲ - مناظرهٔ بوتهٔ کدو با درخت چنار
نشنیدهای که زیر چناری کدو بنی سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۴
ای شاه جهان را که خطر نیست ببخش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۸۷
نظر ز دیده بدزدم چو بنگرم رویش صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۶۵۸
در چنین فصل که نم در قدح شبنم نیست فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
چه اتفاقی باید بیفتد؟
ندیده ای که حباب، صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۸۳
دهان تنگ تو هرخرده دان نمی داند ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۳۹
رویت که ازو ماه خجل سار شود پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
کرباس و الماس
یکی گوهر فروشی، ثروت اندوز ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۹
دی گفت یکی که داشت با من دل راست باباطاهر عریان همدانی : دوبیتیها
دوبیتی شمارهٔ ۳۳۶
غم اندر سینهٔ مو خانه دیری رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۴۴ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ اى واظبوا على الصّلوات المکتوبة بمواقیتها، و حدودها و جمیع ما یجب فیها من حقوقها میگوید: بپاى دارید نمازهاى فریضه، و حقوق و حدود آن بشناسید، و بوقت خویش بجاى ارید. و آن پنج نماز است به پنج وقت، چنانک مصطفى صلّى اللَّه علیه و آله و سلم آن مرد اعرابى را گفت، که از اسلام مىپرسید: «خمس صلوات فى الیوم و اللیلة» فقال هل على غیرها؟ فقال «لا، الّا ان تطوع» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «أ رأیتم؟ لو ان نهرا بباب احدکم یغتسل منه کل یوم خمس مرات هل یبقى علیه من درنه شىء؟» قالوا لا، قال «فذلک مثل الصلوات الخمس یمحو اللَّه بهن الخطایا» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «الصلوات الخمس و الجمعة الى الجمعة و رمضان الى رمضان مکفّرات لما بینهنّ اذا اجتنبت الکبائر» و قال صلّى اللَّه علیه و آله و سلم: «خمس صلوات افترضهن اللَّه تعالى من احسن وضوءهن و صلّاهنّ لوقتهن و أتمّ رکوعهنّ و خشوعهنّ کان له على اللَّه عهد ان یغفر له و من لم یفعل لیس له على اللَّه عهد ان شاء غفر له و ان شاء عذّبه» امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۱۶
ای که امروز به زیبایی او می نازی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳۹
بی سخن نیست ترا یک سر مو بیش دهن
