میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۷
بگذار که در عشق بفرساید دل کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۷
یار اگر چاره گر عاشق بیچاره شود میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۵
از حسن تو ای فارس میدان جمال سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۲
زاهد همه عمرم به می ناب گذشته ست ادیب الممالک : فرهنگ پارسی
شمارهٔ ۳۰ - فرجودهای پنجگانه اشوزرتشت
پنج «فرجود» پدید آمده ازشت زرتشت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۶۷
زاهد از خشکی سبکروحانه بیرون آمدی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۴
تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ یغمای جندقی : بخش سوم
شمارهٔ ۵۰ - به اسمعیل هنر نوشته
زاده آزاد اسمعیل هنر را چنبر گردون حلقه انگشتری باد، فرودینه فرگاه عزت، برتر پایگاه دستوانه کیوان و مشتری، طویله فضه... و تنگ می دانست، به استر و اسب و گاو و الاغ و بز و میش و دواب دوندگان بیگانه، و خویش بر نخواهد تافت. خانه حسیب را... برات پشت باره، تا حدی که در تعلیقات شرعیه محدوده است، مالکانه تصرف کن، و با هر پای و پر و پهلو و بالا و آئین و اندام که جان و دل جوید، و از آب و گل خواهند، بنوره در چین، و بنیاد برافراز. اگر بهاربند آسا بنائی خیزد، و فراخای پهنه از گودال شارع تا محاذات خاکدان خانه کوچک باغچه سرائی شود، از دیگر معماری ها زیباتر است. بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۴۷۰
جام می در دست بگرفت وبه من گفت آن پری میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۳
این کاخ هزار در که باشد صد رنگ میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۸
زلف پر چین پی صیدم چو پراکنده کند میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۲
دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک قطران تبریزی : مقطعات
شمارهٔ ۹۵
فراز و نشیب است روی زمین عطار نیشابوری : بخش سی و پنجم
الحكایة و التمثیل
دعوئی بد صوفی درویش را میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۱
خورشید همی هراسد از روزن عشق امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۰۰
عاشق سوخته دل زنده به جان دگر است امیر پازواری : دوبیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲۹
به بازی نردْ دوست دلْ بیته آیین همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۰
از بهر تو باید مرا زندگانی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۰
ای در ولایت ترا کعبه صدف مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۷۷
بر زلف تو گر دست درازی کردم