فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۳۸۹
ای دل ز خویش بگذر گر میل یار داری فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
چون شرط وفا هیچ به جز ترک جفا نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۵
که این نمک ز تبسم در آتشم انداخت؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۶
لعل لب او راست ز رنگین سخنی رنگ شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
دیده وا گشته، به رویت نگرم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۶۷
فروغ گوهر دل از سر زبان تابد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۴
خیال آب مرا در سرابها انداخت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۸
جهان خرّم و ما چنین تنگ دل سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷
باغبان را چشم لطف از مصلحت بر سوی ماست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۶
بفرمود تا تخت شاهنشهی طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
نگشاید دلم از وصل بهجران نزدیک صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۳۸
سرمه را هم محرم چشم سیاه خود مکن عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۴۴
شکستن دل ما کار زور بازو نیست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۷۵ - ای حکیم
نوبهار و رسم او ناپایدار است ای حکیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
تا تن نبری دور زمانم کشته است نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۹۹
تلخی ز لب لعل تو نشنفتم و رفتم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۲
لب لعل تو ز خون دل من جام گرفت رشیدالدین میبدی : ۲۳- سورة المؤمنون- مکیّة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ» بدیشان پاسخ ده بهر چه آن نیکوتر، «نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَصِفُونَ» (۹۶) ما دانائیم بآنچه ایشان گویند.
شمارهٔ ۳۸۹
ای دل ز خویش بگذر گر میل یار داری فرخی یزدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷
چون شرط وفا هیچ به جز ترک جفا نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۵
که این نمک ز تبسم در آتشم انداخت؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۶
لعل لب او راست ز رنگین سخنی رنگ شمس مغربی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸
دیده وا گشته، به رویت نگرم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۶۷
فروغ گوهر دل از سر زبان تابد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۴
خیال آب مرا در سرابها انداخت جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۷۸
جهان خرّم و ما چنین تنگ دل سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷
باغبان را چشم لطف از مصلحت بر سوی ماست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۳
هر که از اهل جهان گوشه عزلت نگرفت فردوسی : پادشاهی بهرام گور
بخش ۱۶
بفرمود تا تخت شاهنشهی طبیب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
نگشاید دلم از وصل بهجران نزدیک صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۳۳۸
سرمه را هم محرم چشم سیاه خود مکن عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۱۴۴
شکستن دل ما کار زور بازو نیست ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۷۵ - ای حکیم
نوبهار و رسم او ناپایدار است ای حکیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
تا تن نبری دور زمانم کشته است نشاط اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۸۸
روز آسایش و آرایش و دین و دنیاست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۹۹
تلخی ز لب لعل تو نشنفتم و رفتم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۴۲
لب لعل تو ز خون دل من جام گرفت رشیدالدین میبدی : ۲۳- سورة المؤمنون- مکیّة
۴ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ» بدیشان پاسخ ده بهر چه آن نیکوتر، «نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَصِفُونَ» (۹۶) ما دانائیم بآنچه ایشان گویند.
