سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۲
برو به گوهر
فرشته‌خویی، جانی، حوری سرشتی،
بهشتی مه جان و تو منه کنشتی
منه مهره شه دلْ بنه روزْ چه کشتی؟
اَفْسُوسْ خرْمهْ که اِسٰا مره بهشتی
زلف ره چیه که شه گوشِ بنْ بهشتی
خوبی هکردی، مر (مه) دَستِ جا بهشتی
اسا که مره شه گله باغْ بهشتی،
یقین دومّه که یارِ پاکهْ سرشتی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۵
برو به گوهر
گُل‌دستهْ به ظُلمٰاتْ همیشه شوبی
کَسْ نیه که مه پیغُوم به ته بَوُویی
خینْ شنّهْ مه دیده و مجیک پرزویی
اونْ دَرْدْ که مره شونه، تره نَشویی
ته غمزه منه قاتله، روز و شویی
ته نازه که مه کشتنِ تیغ ره سُویی
دوست که کشتنِ دلْ ره بساته گویی
مره بمردنْ غم نیه، نیمه جویی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۶
برو به گوهر
نماشترهْ سَرْ بیهْ، رَنگ داشته شویی
مه دوستْ به تدارکْ دَرهْ خُفت و خویی
اُونْ بنا، صواحْ دیمْ ره بَشسته اُویی
دْکَمنْ به صُورتْ مُوننْ ماهِ نُویی
ای با پروینْ سخنْ دارْمهْ هَمهْ شَویی:
نکردْ بیمهْ دوُستِ کَشْ فراغتْ خُویی
برْمنهْ منه هَرْ دْ چشْ به هوهویی
بُوردهْ سنگهْ دلْ، خاطرْ نداشتهْ جُویی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۷
برو به گوهر
امیر گنه: کمترین بندومهْ ته گر گُویی
کمترینْ بنده‌ی جانْ جه جدا چه (چون) بَوُویی
ته پاکْ گوهر ره مهرْورزی پرْ بویی
مرهْ به دَنی کَسْ نیِهْ، مه کَسْ تویی
چشْ تازه نرگِس دوستْ خجیرهْ‌خویی
دیمْ سرْخهْ گلِ وَلْگلهْ که پاکْ بشْکُویی
تَنْ سَوسَنهْ که سر بدَرْ اُورْنه گویی
کَمنْ مشکهْ، عاشقْ، انتظار ره بُویی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۹
برو به گوهر
نَمجْ تُومهْ خُورْ که خورْ ترهْ نَتُویی
ترسمّهْ که خورْ ته بَدنْره بَتُویی
فدایِ تنهْ تَنْ، اُونزنْ درْیُویی
اُو شورهْ تَرْسمّه که ته تَنْ بَکُویی
ته رُویِ سُو، اَرْ به خورِ سَرْ بَتُویی
خُورْ ذَرّونه، اَصْلا ذَرّه ره نتویی
ته بُورهْ گِلْ بُو به ختٰا پرْ بُویی
صد نافه‌یِ آهو اُونْ بُوجهْ، ببُویی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۰
برو به گوهر
گِلِ دَسْته! هروارْ که منه درْآیی
صَدْ تیر زَنّی مه جانره که: بی‌بفایی
سوگند خرمهْ منْته قَمرْچیرْ، بالایی
غیر از تو به مهْ دلْ دیگری دَرْنایی
ته شاهِ خوبونی، بنده ته گدایی
تو شاه محمودی و منْ ایازْ آسایی
خوبونْ و خجیرونْ از پیر و بُرنایی
زندهْ نَوّه اُونْ کَسْ که تنه درنایی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۱
برو به گوهر
دلْ دارْمه یکی، دارْنه تنه هوایی
چشْ دارمه یکی، دایمْ به اَندوه هٰایی
ته واستره خون شونه مه دیده هایی
ته واستره مه سینه ره تَشْ درآیی
آتشه منه سینه گتنْ نَشایی
اُو وینه تنهْ لُو که تَشْ ره میرایی
ته خنده‌لو دارْنهْ مَرهم زخمایی
مرهم وینه ته لُو که کشهْ تَشْهایی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۸
برو به گوهر
نرگس دیمهْ سَرْمَستْ و مه جا قرین بی
چاچی دیمه تیرِ غَمزه ره به کین بی
لعلِ حُقّه ره دیمه دُرّ سیمین بی
شاهِ حَوْش ره دیمه که رو به چین بی
افعی دیمه گردِ گله باغ پرچین بی
زَنگی دیمه صد حلقه‌یِ چین به چین بی
گلْ ره دیمه که تکیه به یاسمین بی
اونوَختْ دُونستمهْ، سوره قَدِ مٰاه‌جبین بی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۹
برو به گوهر
کردْ خیمه بَزو، اُویِ چشْ مه حبابی
دل سُوجنه مه، اینه وَرْ بو کبابی
ویله وَر اینه، شربتْ به لوزنْ آیی
من کیمه جفاکَش به دلْ تهْ خرابی
بَوینْ که به چشْ آخر نمونس آبی
مه جون و بَدنْ کارْ کنّهْ شه ثوابی
بیجنْ صفتْ چاه درمه، افراسیابی
مَنیجه کو؟ دَرْ دَرْ اِ، مره دریابی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۰
برو به گوهر
اونْ تُرکهْ کیجا که وی سرایِ امایی
لَعلِ بَدَخشونْ و دُرّ پربهایی
بدیمه دردِ عشقْره که هرجا آیی،
اُو نمونه مه پراوچشمون، دتایی
دْ کمنْ بدیمه انداته به بالی،
قَدْ سُوره بالا داشته، هلا کیجایی
چین حلقه ره خشْ هنیا استایی
امیر گنه: مه دوستْ به خورِ همتایی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۱۱
برو به گوهر
شُومّه به تماشا که بَیُورم یاری
بدیمه زری تَشتْ، عَنبرْ لُو ویماری
بالا بلنْ، اَبرو کَمنْ، سوره داری
که گُل‌ها فدایِ چنین یار بباری
نگذشته بی مدت، به روزگاری
در آمو حَمّومْ مَسّه چشْ، سوره داری
بَشسّه شه کَمنّ ره و هُو پچاری
صد جیم و اَلفْ به هَرْ گلاله داری
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳
برو به گوهر
چیوٰا (چیبُو) کِهْ مِنْ بَوْوِّمْ تِهْ نُو خُونِه‌یِ دَرْ؟
تٰا تُو دَرْ بِئی، تَکْیِهْ کِنی بِهْ مِهْ وَرْ
چیوٰا (چیبو) کِهْ مِنْ بَوْوِّمْ تِهْ گِلُونِه‌یِ زَرْ؟
دٰایِمْ خِت وُ خُو کِرْدْ بُومْ دِ وٰارِنْگِ وَرْ؟
دُوسُتْ یُوسِفِ چیرِهْ، یُوسِفْ تُومْ هَمْ خِجیر تِرْ
خُوونِهْ خِجیرْبُو، خٰاکْ بِهْ خِجیریِ سَرْ
اَیْ وٰاکِهْ گِذِرْ کِنّی بِهْ آمِلِ شَهْرْ
پَیْغُومْ بَوِرْ بِهْ یٰارْ، بی بَفٰا، دِلْ آزَرْ!
تِهْ بَنْدوُ مِهْ تٰا گِذِرْ بِهْ کُوهْ کِنِمْ سَرْ
تِهْ رَهیمِهْ تٰا مِرْغْ بِهْ دِرْبُو شَنِّهْ پَرْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۴
برو به گوهر
اَمیر گِنِهْ تِهْ وَرْشُومِّهْ مِنْ اینْشَهْرْ دَرْ
کَهُو دِلْ کَهُو جُومِهْ‌رِهْ بَیْرِهْ آذَرْ
مِجیکِ جٰادُو آسٰا، سَنُونِهْ مَگِرْ
کِهْ مِهْ کِشْتِنِ وَرْ، هٰا کِرْدی بِرٰابِرْ؟
فِرْدٰا عَرِصٰاتْ شُومِّهْ بِهْ دٰاوَرِ دَرْ
چٰاکْ زَمِّهْ شِهْ جُومِهْ‌رِهْ زِپٰایْ تٰا سَرْ
مِرِهْ پِرْسِنْ اینْ شَهْرْ کیِهْ تِهْ دِلٰازَرْ
گوُهِرْ گِمِّهْ، گُوهِرْ گِمِّهْ، گِمِّهْ گُوهِرْ
ته طرّه کان نمکه، فتنه‌ی شهر
جلای ماه دارنه و سوزش آذرْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
برو به گوهر
اَمیرْ گِنِهْ آرٰامِ دِلْ، دیده‌یِ نُورْ
شٰایِسْتُوئِهْ تِهْ خِدْمِتْ‌رِهْ هُورْ کِنِهْ، هُورْ
خُلْقِ خِشْ وُ نٰازِکْ بَدِنی، چیرِهْ حُورْ
سیمینْ ذَقِنْ وُ کُوکْ مِجِنْ، دیدِه‌یِ نُورْ
تِنِهْ نَدیینْ، اَنْدی کِهْ دٰارْمِهْ آزوُرْ
رَوزِ مَحْشَرْ، مِرْدِهْ کِنِهْ نٰالِه‌یِ صُورْ
بٰالٰا بِلِنْ، گیسُوکَمِنْ، مٰارُو پِرْ حُورْ
چِشْمِ بَدْ تِرِهْ یٰارَبْ بَمُونِّهْ بِهْ دُورْ
اَرْ کُفْرْ نَوْوِهْ، اُونْکِهْ مُوسیٰ بَدییِهْ طُورْ
مِهْ جٰانْ! مِنْ تِرِهْ نِسْبِتْ کِرْدِمِهْ بِهْ اُونْ نُورْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
برو به گوهر
مشکی زنّه شه سَرْ که دیارهْ کٰاکلْ
پشتهْ پشتهْ، هَرْ پشته هزارهْ کٰاکلْ
د اَژدرْ به گنج سَر، سالاره کٰاکلْ
مه دلْ بَوِرْدِهْ، شاهِ خون‌کاره کٰاکلْ
شاهِ هند، وُ مسیرِ زنگباره کٰاکلْ
تَخْتِ سُلَیمونْ رهْ که سَر دارهْ کٰاکلْ
دُوناصفتْ به گشت و گذاره کٰاکلْ
مه جانِ دشمنْ، تنه زنّاره کٰاکلْ
آهُو صفتْ دایم گَشتِ لا ره کٰاکلْ
دَر عاشقْ کشیْ بی زینهارهْ کٰاکلْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰
برو به گوهر
امیر گنه: با این‌که پَهْلونْمِه به کَونْ
از اینْ بیش طمعْ نییه مره به خوبون
کُردی مِثْل و مونند گِنِنِهْ به خوبون
ای مرد کنارِ کیمهْ و داشتْمه شه خُونْ
امروزْ به گِذِرْ دیمه شه شاه خوبون
مه دل‌رِهْ بَوِرْدِهْ، تَنْ نئیر نه آروُنْ
سه هفتوئِه شه کارْرِهْ هدامه سامون
اسٰاوَخْتِهْ که عشقْ بَوِرِهْ به پایونْ
اسا من تنه پیشْ گرفتار بئیُوونْ
ته واستیرهْ که شاه ره بئیتمه دامونْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲
برو به گوهر
امیر گنه: یا دُرّ به یاقوتْ بریتن
یا اُونهْ که ژالهْ به گِل وَلگْ بیتنْ
یا قطره‌یِ کافورْ به عقیقْ انگیتنْ
یا اُون ته لُوئه که با شَکرْ آمیتنْ
اُونْ جومه‌یِ والا که ته تَنْ دپیتنْ
عَرْقْ بکردهْ، شیشه گلُو بریتنْ
گِلْ شیشه‌یِ تره مونگ به خیالْ انگیتن
گلابِ سَرْ اندیبْ رویِ پاکْ بریتنْ
اُونوَختْ که خدا آدمیِ گلْ گیتن
ته مهر و محبّتْ به منه دلْ ریتنْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
سِرْخِه گِلْ تماشا کنِنْ، زاغْ پَرْ ریجِنْ
امیر گنه: مه سوته دلْ اُونْ سَرْ ریجِنْ
گرفتارِ اُونْ چٰاهْمِهْ که دَییهْ بیجن
منیجهْ مره چاه بهشت، خد و ریجن
اِسْتٰابیمِهْ خُونِ دِبِلٰا چِشْ ریجِنْ
کبٰابْمِهْ به شه گوشت وُ راغُونْ و ریجِنْ
زِلْفْ ته چییِهْ، گوشْ بنْ پیچن ریجنْ
سی زنگی سوارْ به تُرْکِسْتُونْو ریجِنْ
آچِّهْ گِرْدِنْ ره سِییُو کَمِنْ دپیچِنْ
مه دوستْ با همه ایلِهْ، با منْ و ریجنْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱
برو به گوهر
بٰالٰا نَدُوّمِهْ بِهْ اُونْ دِرٰازْ، نِهْ کُوتٰا
زَرْدَسْت وُ، سیمْ تَنْ، بِلُورِ پِیوُنِهْ پا
دُهُوِنْ دِلْبَرْ حُقّوُئِهْ لَعْلْ آسٰا
ریجِنْ قَنْدْ کِلُو، هَرْ گَهْ کِهْ هٰاخِنْدی جٰا
عٰاشِقْمِهْ تِنِهْ سٰات وُ سَنْجی تِهْ پٰا
تِهْ بُو وُ گِلِ بُو بِهْ مِنْ آوَرِهْ وٰا
حُوری بِهْ جَنِّتْ تِهْ چیرِهْ خُو بَدیوٰا
بَکِتْ بییهْ تِنِهْ دَرْگَهْ، تُوهٰادی جٰا
تِهْ دُولِتْ ویهٰارِ خُورْ بَئیرِهْ بٰالٰا
چِنُونْکِهْ دِرْ یُو، صَدِفْ بَئیرِهْ مُولٰا
دَنْدوُنْ صَدِفْ، دیمْ سَرْخِهْ گِلْ، گُوشْ دِلْ‌آرٰا
تِه پِشْت وُ پِنٰاهْ، بُزُرْگْوارْخدایٰا
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳
برو به گوهر
اَمیرْ گِنِهْ:‌ای پٰاکِهْ طَلْعَتْ مِهْ گُوُهِرْ!
سی سٰالْ تَنْ بِهْ خٰاکْ دَووُ، جِدٰا بووُ سَرْ،
تِنِهْ وَنْگْ مِنِهْ خٰاکِ سَرْ هُوکِشِهْ اَرْ
لَبَّیْکْ گِمِّهْ وُ خٰاکِ جِهْ (بِنْ) اِمِّهْ تِهْ وَرْ
خُوئی خِشْ و نٰازِ مِجِشْ، نَرْگِسِ تَرْ
کِهْ بُونِهْ کِهْ دُوسْتْ بییِهْ سَحَرْ دُوسْتِ وَرْ؟
دُوسْتْ خُودْفروشی کِنِّهْ شِهْ عاشِقِ وَرْ
سُنْبُلْ سی هَزٰارْ چینْ شَنِّهْ چیره‌یِ خِرْ
دَپیچِنْ نِقٰابْ، مُونْگْ چیرِهْ، چِشْم‌وُ سَرْ
تٰا آروُمْ بَووِّنْ شَمْسُ وُ قَمِرْ بِهْ اینْ دَرْ
حُوری رَوِشْ، پَری مِجِشْ، روُیِ چُونْ خِرْ
غُلُومِ هِنْدیمِهْ، بَخِری تُوشِهْ زَرْ