عنصری بلخی : بحر متقارب
شمارهٔ ۹۱
پدر داده بودش گه کودکی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
از هر بن موی بی تو پیکان روید کمال‌الدین اسماعیل : ملحقات
شمارهٔ ۱۴ - وقال
مفتی دین مروت ای که فلک را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۹
در مدرسهٔ عشق اگر قال بود صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
تا شد دل من معتکف دار حقیقت میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
ای گابن جان که باد وصلت به نهاد قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
تو مردمک چشم من مهجوری آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۶
چند ای ظالم! بهر فریب دگران سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
دلی که صید بتان گشت فارغ از ستم است قائم مقام فراهانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳ - در شکوه از والی عراق
ای داور دین پرور عادل که ز عدلت میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
از هر که دهد پند شنودن باید حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۳۰ - حکایت
سرآشفته ای مستِ خود رای بود میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
ای عشق تو برق مشت خاشاک وجود نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
آن سی و دو خط وجه آدم چو ندید میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۷
اشراق بر این طاق که چرخش خوانند میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۶
امشب که بلا بدین ستمکش بارد رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سماع بسم اللَّه یوجب الهیبة و الهیبة تتضمّن الفناء و الغیبة، سماع الرّحمن الرّحیم یوجب الحضور و الاوبة و الحضور یتضمن البقاء و القربة، من اسمعه بسم اللَّه ادهشه فى کشف جلاله و من اسمعه الرّحمن الرّحیم عیشه بلطف جماله و کرم افضاله، اللَّه است قادر و قدیم مستوجب قدم، رحمن است قاهر و عظیم مستحق عظم، رحیم است غافر و حلیم سزاء فضل و کرم، اى مهیمن اکرم و اى مفضل ارحم، اى محتجب بجلال متجلّى بکرم، به باقرب تو اندوه است نه با یاد تو غم. میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۵
از دوریت ای تازه گل باغ مراد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷
مکن کز چشم من بر خاک سیل آتشین خیزد ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۴
نی دیده به از تو هیچ یاری دیدست
شمارهٔ ۹۱
پدر داده بودش گه کودکی میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۱
از هر بن موی بی تو پیکان روید کمال‌الدین اسماعیل : ملحقات
شمارهٔ ۱۴ - وقال
مفتی دین مروت ای که فلک را مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۷۹
در مدرسهٔ عشق اگر قال بود صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۳
تا شد دل من معتکف دار حقیقت میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۰
ای گابن جان که باد وصلت به نهاد قاآنی شیرازی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷
تو مردمک چشم من مهجوری آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۶
چند ای ظالم! بهر فریب دگران سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۱
دلی که صید بتان گشت فارغ از ستم است قائم مقام فراهانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳ - در شکوه از والی عراق
ای داور دین پرور عادل که ز عدلت میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
از هر که دهد پند شنودن باید حکیم نزاری : دستورنامه
بخش ۳۰ - حکایت
سرآشفته ای مستِ خود رای بود میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۸
ای عشق تو برق مشت خاشاک وجود نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
آن سی و دو خط وجه آدم چو ندید میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۷
اشراق بر این طاق که چرخش خوانند میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۶
امشب که بلا بدین ستمکش بارد رشیدالدین میبدی : ۱۴- سورة ابراهیم- مکیة
۱ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ» سماع بسم اللَّه یوجب الهیبة و الهیبة تتضمّن الفناء و الغیبة، سماع الرّحمن الرّحیم یوجب الحضور و الاوبة و الحضور یتضمن البقاء و القربة، من اسمعه بسم اللَّه ادهشه فى کشف جلاله و من اسمعه الرّحمن الرّحیم عیشه بلطف جماله و کرم افضاله، اللَّه است قادر و قدیم مستوجب قدم، رحمن است قاهر و عظیم مستحق عظم، رحیم است غافر و حلیم سزاء فضل و کرم، اى مهیمن اکرم و اى مفضل ارحم، اى محتجب بجلال متجلّى بکرم، به باقرب تو اندوه است نه با یاد تو غم. میرداماد : رباعیات
شمارهٔ ۹۵
از دوریت ای تازه گل باغ مراد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷
مکن کز چشم من بر خاک سیل آتشین خیزد ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۴
نی دیده به از تو هیچ یاری دیدست
