رشیدالدین میبدی : ۳۱- سورة لقمان - مکّیّة
۱ - النوبة الثانیة
این سوره لقمان سى و چهار آیت است و پانصد و چهل و دو کلمت و دو هزار و صد و ده حرف. جمله بمکه فرو آمد مگر سه آیت که بمدینه فرو آمد: وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ تا آخر سه آیت. حسن گفت: جمله سورة مکى است مگر یک آیت: الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ از بهر آنکه فرض نماز و فرض زکاة بمدینه فرو آمد، و درین سورة منسوخ نیست مگر این کلمات: وَ مَنْ کَفَرَ فَلا یَحْزُنْکَ کُفْرُهُ این قدر از آیت منسوخ است بآیت سیف و باقى آیت محکم. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷
دل ز عشقت بی خبر شد چون کنم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۶
زهره ندارم که سلامت کنم مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۵ - مناجات
ای خدای بینظیر ایثار کن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱۰
دست بر هر چه فشاندم به رگ جان آویخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
لب فرو بستم زیان دارد زبان دانی مرا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۴
دست می ندهد که بی تو دم زنم عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۰۶
آیین عجم رسم جهاندار فریدون عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۳
درین نشیمن خاکی بدین صفت که منم صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۹۷
پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب است عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۱
ز تو گر یک نظر آید به جانم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۰
ای بداده دیدههای خلق را حیرانییی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۷۰
دل نشود بی امید، با غم جانان حریف هلالی جغتایی : شاه و درویش
بخش ۶ - در منقبت حضرت شاه اولیا علیهالسلام
در دریای سرمدست علی مولوی : دفتر اول
بخش ۱۲۳ - حقیر و بیخصم دیدن دیدههای حس صالح و ناقهٔ صالح علیهالسلام را چون خواهد کی حق لشکری را هلاک کند در نظر ایشان حقیر نماید خصمان را و اندک اگرچه غالب باشد آن خصم و یقللکم فی اعینهم لیقضی الله امرا کان مفعولا
ناقۀ صالح به صورت بد شتر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۸۱
به سوی ما نگر چشمی برانداز صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۰۷
(صبا در هم خبر از طره جانانه می گوید قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۳
گر هزار آستین برافشانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۲
در عشق هر آن که شد فدایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۵
چشم ما پوشیده از خواب پریشان گشته است
۱ - النوبة الثانیة
این سوره لقمان سى و چهار آیت است و پانصد و چهل و دو کلمت و دو هزار و صد و ده حرف. جمله بمکه فرو آمد مگر سه آیت که بمدینه فرو آمد: وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ تا آخر سه آیت. حسن گفت: جمله سورة مکى است مگر یک آیت: الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ از بهر آنکه فرض نماز و فرض زکاة بمدینه فرو آمد، و درین سورة منسوخ نیست مگر این کلمات: وَ مَنْ کَفَرَ فَلا یَحْزُنْکَ کُفْرُهُ این قدر از آیت منسوخ است بآیت سیف و باقى آیت محکم. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷
دل ز عشقت بی خبر شد چون کنم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۶
زهره ندارم که سلامت کنم مولوی : دفتر پنجم
بخش ۱۵ - مناجات
ای خدای بینظیر ایثار کن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۱۰
دست بر هر چه فشاندم به رگ جان آویخت کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷
لب فرو بستم زیان دارد زبان دانی مرا عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۴
دست می ندهد که بی تو دم زنم عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۰۶
آیین عجم رسم جهاندار فریدون عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۳
درین نشیمن خاکی بدین صفت که منم صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۹۷
پیش اشکم که خروشنده تر از سیلاب است عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۱
ز تو گر یک نظر آید به جانم مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۱۰
ای بداده دیدههای خلق را حیرانییی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۷۰
دل نشود بی امید، با غم جانان حریف هلالی جغتایی : شاه و درویش
بخش ۶ - در منقبت حضرت شاه اولیا علیهالسلام
در دریای سرمدست علی مولوی : دفتر اول
بخش ۱۲۳ - حقیر و بیخصم دیدن دیدههای حس صالح و ناقهٔ صالح علیهالسلام را چون خواهد کی حق لشکری را هلاک کند در نظر ایشان حقیر نماید خصمان را و اندک اگرچه غالب باشد آن خصم و یقللکم فی اعینهم لیقضی الله امرا کان مفعولا
ناقۀ صالح به صورت بد شتر مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۸۱
به سوی ما نگر چشمی برانداز صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۰۷
(صبا در هم خبر از طره جانانه می گوید قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۳
گر هزار آستین برافشانی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۶۲
در عشق هر آن که شد فدایی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۱۵
چشم ما پوشیده از خواب پریشان گشته است
