مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
خاک ار شوم بکوی تو گردم نمیرسد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۳
باز بهم برآمده طره مشکبوی تو رشیدالدین میبدی : ۱۷- سورة بنى اسرائیل- مکیة
۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ قَضى رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ» خداوند حکیم، کردگار قدیم، نیکوکار مهربان کریم، جلّ جلاله و عظم شأنه، و عزّ کبریاؤه درین آیت بندگان را بعبودیت مىفرماید، و عبودیت سه چیز است: رؤیت منّت، و جهد خدمت، و بیم خاتمت. رؤیت منّت خلیل راست که میگفت: «الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ». جهد خدمت حبیب راست که وى را گفت: «ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى». بیم خاتمت یوسف صدّیق راست که گفت: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً». سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶
تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۴
توانی برو کار بستن فریب عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
گر پرده ز خورشید جمال تو برافتد سعدی : غزلیات
غزل ۵۴۰
خلاف شرط محبت چه مصلحت دیدی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۷
معنیی گر هست با رند می آشام است و بس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد رشیدالدین میبدی : ۱۶- سورة النحل- مکیه
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» اوست که فرو فرستاد از آسمان آبى، «لَکُمْ مِنْهُ شَرابٌ» شما از آن مىآشامید، «وَ مِنْهُ شَجَرٌ» و بآن نبات و درخت مىپرورید، «فِیهِ تُسِیمُونَ (۱۰)» و در آن چهار پایان مى چرانید. مولوی : دفتر چهارم
بخش ۹۸ - تفسیر کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف
خانه بر کن کز عقیق این یمن عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
هر آن دردی که دلدارم فرستد قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۵
همان به دیده غباری که داشتم دارم منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۶
دوستان! وقت عصیرست و کباب صامت بروجردی : کتاب الروایات و المصائب
شمارهٔ ۱۷ - معجزه حضرت موسی بن جعفر(ع)
بشنو این معجزه از شاه سریر اعجاز سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱
خداوندا بشوی از گرد بدنامی جبینم را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
دل ز هوای تو یک زمان نشکیبد فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
بخوشی بگذریم از هر کام ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۸۹
یا من بک حاجتی و روحی بیدیک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۲۵
کی دیدمش که قصد دل زار من نکرد
شمارهٔ ۱۰۰
خاک ار شوم بکوی تو گردم نمیرسد آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۹۷۳
باز بهم برآمده طره مشکبوی تو رشیدالدین میبدی : ۱۷- سورة بنى اسرائیل- مکیة
۴ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: «وَ قَضى رَبُّکَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ» خداوند حکیم، کردگار قدیم، نیکوکار مهربان کریم، جلّ جلاله و عظم شأنه، و عزّ کبریاؤه درین آیت بندگان را بعبودیت مىفرماید، و عبودیت سه چیز است: رؤیت منّت، و جهد خدمت، و بیم خاتمت. رؤیت منّت خلیل راست که میگفت: «الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ». جهد خدمت حبیب راست که وى را گفت: «ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى». بیم خاتمت یوسف صدّیق راست که گفت: «تَوَفَّنِی مُسْلِماً». سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶
تا بدیدم حلقه زلف تو، روز من، شب است رودکی : ابیات به جا مانده از مثنوی بحر متقارب
پاره ۴
توانی برو کار بستن فریب عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲
گر پرده ز خورشید جمال تو برافتد سعدی : غزلیات
غزل ۵۴۰
خلاف شرط محبت چه مصلحت دیدی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۷۳۷
معنیی گر هست با رند می آشام است و بس عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱
هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد رشیدالدین میبدی : ۱۶- سورة النحل- مکیه
۲ - النوبة الاولى
قوله تعالى: «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» اوست که فرو فرستاد از آسمان آبى، «لَکُمْ مِنْهُ شَرابٌ» شما از آن مىآشامید، «وَ مِنْهُ شَجَرٌ» و بآن نبات و درخت مىپرورید، «فِیهِ تُسِیمُونَ (۱۰)» و در آن چهار پایان مى چرانید. مولوی : دفتر چهارم
بخش ۹۸ - تفسیر کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف
خانه بر کن کز عقیق این یمن عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۰
هر آن دردی که دلدارم فرستد قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۵
همان به دیده غباری که داشتم دارم منوچهری دامغانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۶
دوستان! وقت عصیرست و کباب صامت بروجردی : کتاب الروایات و المصائب
شمارهٔ ۱۷ - معجزه حضرت موسی بن جعفر(ع)
بشنو این معجزه از شاه سریر اعجاز سیدای نسفی : غزلیات
شمارهٔ ۱
خداوندا بشوی از گرد بدنامی جبینم را عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۹
دل ز هوای تو یک زمان نشکیبد فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۷۲
بخوشی بگذریم از هر کام ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۸۹
یا من بک حاجتی و روحی بیدیک وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۲۵
کی دیدمش که قصد دل زار من نکرد
