فردوسی : پادشاهی اسکندر
بخش ۹
فرستاده آمد به کردار باد
فیض کاشانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱
ای حسن تو جلوه‌گر ز اسما و صفات
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۶۵
میر خرابات تویی ای نگار
جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۸۸۳
من با خط و خال او تا آنکه ببستم دل
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰
نشان من چو بتان از ستیز می‌جویند
خیام : ترانه‌های خیام (صادق هدایت)
خیام فیلسوف
فلسفهٔ خیام هیچ وقت تازگی خود را از دست نخواهد داد. چون این ترانه‌های در ظاهر کوچک ولی پرمغز تمام مسایل مهم و تاریک فلسفی که در ادوار مختلف انسان را سرگردان کرده و افکاری که جبراً به او تحمیل شده و اسراری که برایش لاینحل مانده مطرح می‌کند. خیام ترجمان این شکنجه‌های روحی شده: فریادهای او انعکاس دردها، اضطراب‌ها، ترس‌ها، امیدها و یأس‌های میلیون‌ها نسل بشر است که پی‌درپی فکر آن‌ها را عذاب داده‌است. خیام سعی می‌کند در ترانه‌های خودش با زبان و سبک غریبی همهٔ این مشکلات، معماها و مجهولات را آشکارا و بی‌پرده حل بکند. او زیر خنده‌های عصبانی و رعشه‌آور مسایل دینی و فلسفی را بیان می‌کند. بعد راه حل محسوس و عقلی برایش می‌جوید.
غالب دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱
نمی بینیم در عالم نشاطی کاسمان ما را
اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
پر دردم و بمانده ز درمان خویشتن
اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
نگر خود را بچشم محرمانه
نگر خود را بچشم محرمانه
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۱
عشق تو کرای شادی و غم نکند
قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۱۸
کلام عاقل و جاهل به گوش یکدیگر
امیرخسرو دهلوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱
خوش خلعتی است جسم ولی استوار نیست
قاآنی شیرازی : قطعات
شمارهٔ ۴۸
بارخدایا ثنای همچو تویی را
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۰۵
همچو خورشید فلک روشن همی دارد زمین
سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۱۵
فشاند از سوسن و گل سیم و زر باد
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۵۲
شب ز مستی شور در بزم شراب انداختیم
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۴
غم کجا شد که به جان آمدم از شادی خویش
قاسم انوار : انیس العارفین
بخش ۳۱ - حکایت مرد مریض
ابلهی را علت درد شکم
جهان ملک خاتون : رباعیات
شمارهٔ ۳۰
سرو چمن از عجب برآورده دو دست
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۵
چو پیر شدی لذت دوران هیچست