ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۵
هرچه به تو نه نیکواست تو نیز به دگرکس مکن. مفاتیح الجنان : فضیلت و اعمال مسجد کوفه
اعمال دکة القضاء و بیت الطشت در مسجد کوفه
بدان که «دکة القضا» نیمکتی در مسجد کوفه بوده که امیرمؤمنان روی آن می نشستند و قضاوت می کردند و در آن محلّ ستون کوتاهی وجود داشت که بر آن آیه کریمه «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ» نوشته شده بود؛ و بیت الطشت همان جایی است که معجزه امیرمؤمنان در حق آن دختر ظاهر شد. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۸
خاک کوی توام تو میدانی پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
نوروز
سپیدهدم، نسیمی روح پرور نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۴۱ - در ختم کتاب
شکر لله کاین شکسته خامه ام ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۴
بخدای و سردار مرد، وستار وکستاخ مباش. نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۹۰
نه این زمان ز می جلوه تو من مستم مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۰۲ - گفتن خواجه در خواب به آن پایمرد وجوه وام آن دوست را کی آمده بود و نشان دادن جای دفن آن سیم و پیغام کردن به وارثان کی البته آن را بسیار نبینند وهیچ باز نگیرند و اگر چه او هیچ از آن قبول نکند یا بعضی را قبول نکند هم آنجا بگذارند تا هر آنک خواهد برگیرد کی من با خدا نذرها کردم کی از آن سیم به من و به متعلقان من حبهای باز نگردد الی آخره
بشنو اکنون داد مهمان جدید امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۶۶ - تنها ماندن شیرین و زاری کردن وی
ملک دانسته بود از رای پر نور ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۳
آن گذشته فراموش کن، و ان ناامده را بیش (و) تیمار مبر. کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
تا دم باد صبا بگشا دست ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٠١
خردم راه قناعت بنمود از سر لطف غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۲۵ - پیدا کردن سکرات مرگ و شدت جان کندن
بدان که اگر آدمی را هیچ چیزی فرا پیش نیست مگر سکرات مرگ و جان کندن و شدت آن. بایستی اگر عقل داشتی از بیم آن از دنیا هیچ لذت نیافتی که اگر ترسد که ترکی از در خانه درخواهد آمد که وی را یک دبوس بزند، از خوردن و خفتن لذت نیابد از بیم آن و باشد که خود نیاید. بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۹
فکر تدبیر سلامت خون راحت خوردنست ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۲
پسر من! کرفکاندیش بوی، نه گناهاندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)، بایستنیتر (پایندهتر) صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۸۳
ما را گزیده است ز بس تلخی خمار کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۶
شکر انعام پادشا گفتن ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
وحشت راه دراز از نظر کوته ماست
فقرۀ ۵
هرچه به تو نه نیکواست تو نیز به دگرکس مکن. مفاتیح الجنان : فضیلت و اعمال مسجد کوفه
اعمال دکة القضاء و بیت الطشت در مسجد کوفه
بدان که «دکة القضا» نیمکتی در مسجد کوفه بوده که امیرمؤمنان روی آن می نشستند و قضاوت می کردند و در آن محلّ ستون کوتاهی وجود داشت که بر آن آیه کریمه «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ» نوشته شده بود؛ و بیت الطشت همان جایی است که معجزه امیرمؤمنان در حق آن دختر ظاهر شد. عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۰۸
خاک کوی توام تو میدانی پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
نوروز
سپیدهدم، نسیمی روح پرور نیر تبریزی : آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی)
بخش ۴۱ - در ختم کتاب
شکر لله کاین شکسته خامه ام ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۴
بخدای و سردار مرد، وستار وکستاخ مباش. نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۹۰
نه این زمان ز می جلوه تو من مستم مولوی : دفتر ششم
بخش ۱۰۲ - گفتن خواجه در خواب به آن پایمرد وجوه وام آن دوست را کی آمده بود و نشان دادن جای دفن آن سیم و پیغام کردن به وارثان کی البته آن را بسیار نبینند وهیچ باز نگیرند و اگر چه او هیچ از آن قبول نکند یا بعضی را قبول نکند هم آنجا بگذارند تا هر آنک خواهد برگیرد کی من با خدا نذرها کردم کی از آن سیم به من و به متعلقان من حبهای باز نگردد الی آخره
بشنو اکنون داد مهمان جدید امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۹۱
باغ را چون گل رعنا ز سفر باز آید نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۶۶ - تنها ماندن شیرین و زاری کردن وی
ملک دانسته بود از رای پر نور ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۳
آن گذشته فراموش کن، و ان ناامده را بیش (و) تیمار مبر. کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
تا دم باد صبا بگشا دست ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۶٠١
خردم راه قناعت بنمود از سر لطف غزالی : رکن چهارم - رکن منجیات
بخش ۱۲۵ - پیدا کردن سکرات مرگ و شدت جان کندن
بدان که اگر آدمی را هیچ چیزی فرا پیش نیست مگر سکرات مرگ و جان کندن و شدت آن. بایستی اگر عقل داشتی از بیم آن از دنیا هیچ لذت نیافتی که اگر ترسد که ترکی از در خانه درخواهد آمد که وی را یک دبوس بزند، از خوردن و خفتن لذت نیابد از بیم آن و باشد که خود نیاید. بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۹
فکر تدبیر سلامت خون راحت خوردنست ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۲
پسر من! کرفکاندیش بوی، نه گناهاندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)، بایستنیتر (پایندهتر) صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۲۸۳
ما را گزیده است ز بس تلخی خمار کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۵۷۳
تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۶
شکر انعام پادشا گفتن ملکالشعرای بهار : غزلیات
شمارهٔ ۲۰
وحشت راه دراز از نظر کوته ماست
