طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۲
نیست از دست نکویانم زبان و دل یکی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۷۹
دماغم خشک و لب [خشک] و دهان خشک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰
بالا بلائی قامت قیامت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
از من بیمار حسرت، برگ آسایش مجوی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
دلم را که جز با تو پیوند نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۰
می بارد از خندیدنت، یک سو شکر، یک سو نمک رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
به از عشق و گدایی منصب و جاهی نمی دانم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
روز حساب را شب زلفت علامت است طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۱
در محیط گریه ام هرگز نگردد آب خشک ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲۵
دارم صنمی چهره برافروخته‌ای طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵
غزل عاشقانه باید گفت احمد شاملو : مدایح بی‌صله
سرودِ آوارگان
برای پری‌یوش گنجی رشیدالدین میبدی : ۴۲- سورة الشورى - مکیه
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: فَما أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا، اى: اموالکم تنفعکم مدة حیاتکم فى الدنیا، و هو نفع یسیر، وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ. و منافع الآخرة المعدة للمؤمنین المتوکلین، خیر لانه امتع و الذ و ابقى، لانه دائم لا ینقطع، و قیل معناه فَما أُوتِیتُمْ مِنْ ریاش الدنیا فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا لیس من زاد المعاد. و ثواب الآخرة، لا خیر وَ أَبْقى لِلَّذِینَ آمَنُوا فیه بیان ان المؤمن و الکافر، یستویان، فى ان الدنیا متاع لهما یتمتعان بها و اذا صارا الى الآخرة کان ما عند اللَّه خیرا للمؤمن الذى یتوکل علیه و یفوض امره الیه و یفزع الیه بالدعاء فى السراء و الضراء. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۵
معشوق شراب‌خوار و بیسامانست مولوی : دفتر دوم
بخش ۴۴ - ترک کردن آن مرد ناصح بعد از مبالغهٔ پند مغرور خرس را
آن مسلمان ترک ابله کرد و تفت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۲
امشب به سوی میکده باد از چمن وزید اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۶۷
«اوحد» در دل می زنی آخر دل کو طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۶
گفت می آیم گرت جان بر لب آید ز انتظار کامبیز صدیقی کسمایی : آواز قناری تنها
روندگان و آیندگان
یک عده می روند: اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۴۳
از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد
شمارهٔ ۱۸۲
نیست از دست نکویانم زبان و دل یکی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۷۹
دماغم خشک و لب [خشک] و دهان خشک فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰
بالا بلائی قامت قیامت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۳
از من بیمار حسرت، برگ آسایش مجوی حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
دلم را که جز با تو پیوند نیست طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۰
می بارد از خندیدنت، یک سو شکر، یک سو نمک رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۱
به از عشق و گدایی منصب و جاهی نمی دانم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
روز حساب را شب زلفت علامت است طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۱
در محیط گریه ام هرگز نگردد آب خشک ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۲۵
دارم صنمی چهره برافروخته‌ای طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۵
غزل عاشقانه باید گفت احمد شاملو : مدایح بی‌صله
سرودِ آوارگان
برای پری‌یوش گنجی رشیدالدین میبدی : ۴۲- سورة الشورى - مکیه
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: فَما أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا، اى: اموالکم تنفعکم مدة حیاتکم فى الدنیا، و هو نفع یسیر، وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقى لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ. و منافع الآخرة المعدة للمؤمنین المتوکلین، خیر لانه امتع و الذ و ابقى، لانه دائم لا ینقطع، و قیل معناه فَما أُوتِیتُمْ مِنْ ریاش الدنیا فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا لیس من زاد المعاد. و ثواب الآخرة، لا خیر وَ أَبْقى لِلَّذِینَ آمَنُوا فیه بیان ان المؤمن و الکافر، یستویان، فى ان الدنیا متاع لهما یتمتعان بها و اذا صارا الى الآخرة کان ما عند اللَّه خیرا للمؤمن الذى یتوکل علیه و یفوض امره الیه و یفزع الیه بالدعاء فى السراء و الضراء. مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۱۵
معشوق شراب‌خوار و بیسامانست مولوی : دفتر دوم
بخش ۴۴ - ترک کردن آن مرد ناصح بعد از مبالغهٔ پند مغرور خرس را
آن مسلمان ترک ابله کرد و تفت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۸۲
امشب به سوی میکده باد از چمن وزید اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۶۷
«اوحد» در دل می زنی آخر دل کو طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۱۸۶
گفت می آیم گرت جان بر لب آید ز انتظار کامبیز صدیقی کسمایی : آواز قناری تنها
روندگان و آیندگان
یک عده می روند: اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۴۳
از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد
