واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
مرد روشندل، ز نقص خویشتن شرمنده است سعدی : غزلیات
غزل ۶۱۱
بهار آمد که هر ساعت رود خاطر به بستانی حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۹۶
تا حرفی از آن لعل می آلود برآمد عطار نیشابوری : بخش بیست و هفتم
الحكایة و التمثیل
بود مجنونی نکردی یک نماز طغرل احراری : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵
ماه سیم اندام من هر چند عالی جاه شد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۹۴
ریخت از رعشه خجلت به زمین ساغر خویش پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
قطعه
گر شمع را ز شعله رهائی است آرزو آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۹
فغان که عمر سرآمد در انتظار کسی اثیر اخسیکتی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳
تقدیر هر آنچه کردنی بود بکرد شاه اسماعیل صفوی ( خطایی ) : گزیدهٔ اشعار ترکی
ایقرار وئردیم
ایقرار وئردیم, دؤنمن الست بزمیندن سیف فرغانی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
غزل شمارهٔ ۷۵
ای غم تو روغن چراغ ضمیرم امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۵۷
کی گِتْ بو که وَرْفِ سَرْکَلِنْ آتشْ، وَشْ! حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۲۱
خنگ تو به کوهِ عالی ارکان ماند مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۹۵ - از زبان ملک ارسلان گوید
من مایه عدل و مایه جودم میرداماد : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
ای که گویی ما به زهد از خود حجاب افکنده‌ایم رشحه : رشحه
مطلع یک غزل
فرستد مژدهٔ وصلی چو خو کردم به هجرانش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹
بسی شب با مهی بودم کجا شد آن همه شبها اقبال لاهوری : پیام مشرق
سطوت از کوه ستانند و بکاهی بخشند
سطوت از کوه ستانند و بکاهی بخشند عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۳۲۹
در ملک عشق هر که شهیدش نمی کنند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۰
مست بودی مست رفتی از جهان