ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
در ماتمت ایملک، مُلک خون بگریست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱۹
کشتی دریائیی دیدم دلم آمد به یاد ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
برخاست خروس صبح برخیز ای دوست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۴۷۰
یک دیدن از برای ندیدن بود ضرور صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۵۱۴
شد از فشار گردون، موی سفید و سر زد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳ - طوطی خوش لهجه
مایه حسن ندارم که به بازار من آئی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا... الآیة مفسران گفتند این آیت در شأن دو قبیله عرب فرود آمد یکى شریف و دیگر وضیع، میگویند اوس و خزرج بودند، و بعضى گفتند قریظه و نضیر بودند، با یکدیگر جنک کردند و از ایشان که شریف بودند قومى کشته شدند بدست آنان که وضیع بودند، و این در بدایت اسلام بود و بجاهلیت قریب العهد بودند، هم بر عادت و حکم جاهلیت گفتند لنقتلن بالعبد منّا الحرّ منهم، و بالمرأة منّا الرجل منهم، و بالرجل منا الرجلین منهم و لنضاعفنّ الجروح گفتند به بنده ما آزاد ایشان باز کشیم و بزن ما مرد ایشان و بیک مرد ما دو مرد ازیشان، و قصاص جراحتها مضاعف کنیم، که ما ازیشان مهتر و شریفتریم، آن گه قصه خویش بحضرت نبوى انها کردند. مصطفى ایشان را براستى و برابرى فرمود، رب العالمین در شأن ایشان آیت فرستاد و رسول خدا بر ایشان خواند، و همه منقاد شدند و بحکم خدا و رسول فرو آمدند. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۶
عشق را جان بیقرار بود ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۵ - در مدح پروفسور براون انگلیسی
ادوارد براون فاضل ایراندوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱
مه دی رفت و بهمن هم بیا که نوبهار آمد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۲۷۱
از حجاب عشق نتوانیم بالا کرد سر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۴۹
خورشید داغ گوهر عالم فروز ماست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷۲
خط به اوراق جهان، دیده و نادیده زدیم عطار نیشابوری : بخش ششم
الحكایة و التمثیل
دید طفلی را مگر سفیان پیر قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۹
ای از جمال روی تو تابنده آفتاب نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش خشم برای خدا
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ اَلْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ اَلْبَاطِلِ نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش فراهم نبودن زمینه گناه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مِنَ اَلْعِصْمَةِ تَعَذُّرُ اَلْمَعَاصِي مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۳
زان ازلی نور که پروردهاند ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
خوش باش که گیتی نه برای من و تست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۵۷
که باز حرف گلوگیر توبه را سر کرد؟
شمارهٔ ۱۸
در ماتمت ایملک، مُلک خون بگریست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۱۹
کشتی دریائیی دیدم دلم آمد به یاد ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۷
برخاست خروس صبح برخیز ای دوست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۴۷۰
یک دیدن از برای ندیدن بود ضرور صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۱۵۱۴
شد از فشار گردون، موی سفید و سر زد شهریار (سید محمدحسین بهجت تبریزی) : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۳ - طوطی خوش لهجه
مایه حسن ندارم که به بازار من آئی رشیدالدین میبدی : ۲- سورة البقره
۳۱ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا... الآیة مفسران گفتند این آیت در شأن دو قبیله عرب فرود آمد یکى شریف و دیگر وضیع، میگویند اوس و خزرج بودند، و بعضى گفتند قریظه و نضیر بودند، با یکدیگر جنک کردند و از ایشان که شریف بودند قومى کشته شدند بدست آنان که وضیع بودند، و این در بدایت اسلام بود و بجاهلیت قریب العهد بودند، هم بر عادت و حکم جاهلیت گفتند لنقتلن بالعبد منّا الحرّ منهم، و بالمرأة منّا الرجل منهم، و بالرجل منا الرجلین منهم و لنضاعفنّ الجروح گفتند به بنده ما آزاد ایشان باز کشیم و بزن ما مرد ایشان و بیک مرد ما دو مرد ازیشان، و قصاص جراحتها مضاعف کنیم، که ما ازیشان مهتر و شریفتریم، آن گه قصه خویش بحضرت نبوى انها کردند. مصطفى ایشان را براستى و برابرى فرمود، رب العالمین در شأن ایشان آیت فرستاد و رسول خدا بر ایشان خواند، و همه منقاد شدند و بحکم خدا و رسول فرو آمدند. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۸۶
عشق را جان بیقرار بود ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۵ - در مدح پروفسور براون انگلیسی
ادوارد براون فاضل ایراندوست مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۱
مه دی رفت و بهمن هم بیا که نوبهار آمد صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۲۷۱
از حجاب عشق نتوانیم بالا کرد سر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۸۴۹
خورشید داغ گوهر عالم فروز ماست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶۷۲
خط به اوراق جهان، دیده و نادیده زدیم عطار نیشابوری : بخش ششم
الحكایة و التمثیل
دید طفلی را مگر سفیان پیر قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۳۹
ای از جمال روی تو تابنده آفتاب نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش خشم برای خدا
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ اَلْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ اَلْبَاطِلِ نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش فراهم نبودن زمینه گناه
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مِنَ اَلْعِصْمَةِ تَعَذُّرُ اَلْمَعَاصِي مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۹۳
زان ازلی نور که پروردهاند ملکالشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
خوش باش که گیتی نه برای من و تست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۵۵۷
که باز حرف گلوگیر توبه را سر کرد؟