صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۶۸
آرزو در دل بسوزان، عود در مجمر گذار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۳۸
گرنه دل را زلف مشکینش نگهداری کند سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲
کسی که بار غم عشق آن پسر کشدا عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۲۶
کعبه بی ذوق است و یاران را وداعی می کنیم فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۵۱ - نیز در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید
تا پرنیان سبز بورن کرد بوستان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۱
بس که از زهر شکایت لب دل افگار بست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۱
ای مه غلام حسنت چون در خمار باشی کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۱۱ - وقال ایضاً یمدح الامیر الکبیر السعّید ضیاء الدّین احمد بن ابی بکر البیا بانکی
درست گشت همانا شکستگّی منش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵۴
چند با من سرکش ای سرو روان خواهی شدن؟ کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۶
شاخ سر سبز و چمن دلشادست مفاتیح الجنان : زیارت امام رضا (ع)
زیارت وداع امام رضا (ع)
نویسنده گوید: زیارت آن حضرت در ایام و اوقات شریفه خاصه به آن جناب، فضیلت بسیار دارد، به ویژه در «ماه رجب» و «بیست و سوم» و «بیست و پنجم ذوالقعده» و «ششم ماه رمضان»، چنان که در محل خود در اعمال ماه ها ذکر شد و غیر این روزها از ایام دیگر که به آن حضرت اختصاصی دارد، چون خواستی آن حضرت را وداع کنی، آنچه را در وداع حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) می گفتی بگو: «لَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ»، اگر خواستی بگو: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۱۹
پس از عمری ز چشمت یک نگاه آشنا دیدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱
خوشا روزی که بینم دلبر بگزیده خود را عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر حسن بصری رحمة الله علیه
آن پروده نبوت، آن خو کرده فتوت، آن کعبه عمل و علم، آن خلاصه ورع و حلم، آن سبق برده به صاحب صدری، صدر سنت، حسن بصری رضی الله عنه، مناقب او بسیار است و محامد او بی شمار است. صاحب علم و معامله بود، و دایم خوف و حزن حق او را فراگرفته بود و مادر او از موالی ام سلمه بود. چون مادرش به کاری مشغول شدی حسن در گریه آمدی. ام سلمه رضی الله عنها پستان در دهانش نهادی تا او بمکیدی. قطره ای چند شیر پدید آمدی. چندان هزار برکات که حق ازو پدید آورد، همه از اثر شیر ام سلمه بود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۰۷
بیامد عید ای ساقی، عنایت را نمیدانی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۸
لحظهای با بنده بنشین کاینقدر اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۱۴
ای دل چو قلم نقش منمّا می باش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۵
اگر باید درآتش رفت از رخسار گلگونش اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۹۸
تا تو نشوی فرد به فردی نرسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۱
ای برادر تو چه مرغی؟ خویشتن را بازبین
غزل شمارهٔ ۴۵۶۸
آرزو در دل بسوزان، عود در مجمر گذار صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۳۸
گرنه دل را زلف مشکینش نگهداری کند سیف فرغانی : غزلیات
شمارهٔ ۲
کسی که بار غم عشق آن پسر کشدا عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۲۶
کعبه بی ذوق است و یاران را وداعی می کنیم فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۱۵۱ - نیز در مدح امیر یوسف بن ناصر الدین گوید
تا پرنیان سبز بورن کرد بوستان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۱۱
بس که از زهر شکایت لب دل افگار بست امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۵۹۱
ای مه غلام حسنت چون در خمار باشی کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۱۱ - وقال ایضاً یمدح الامیر الکبیر السعّید ضیاء الدّین احمد بن ابی بکر البیا بانکی
درست گشت همانا شکستگّی منش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۰۵۴
چند با من سرکش ای سرو روان خواهی شدن؟ کمالالدین اسماعیل : غزلیات
شمارهٔ ۶
شاخ سر سبز و چمن دلشادست مفاتیح الجنان : زیارت امام رضا (ع)
زیارت وداع امام رضا (ع)
نویسنده گوید: زیارت آن حضرت در ایام و اوقات شریفه خاصه به آن جناب، فضیلت بسیار دارد، به ویژه در «ماه رجب» و «بیست و سوم» و «بیست و پنجم ذوالقعده» و «ششم ماه رمضان»، چنان که در محل خود در اعمال ماه ها ذکر شد و غیر این روزها از ایام دیگر که به آن حضرت اختصاصی دارد، چون خواستی آن حضرت را وداع کنی، آنچه را در وداع حضرت رسول(صلی الله علیه وآله) می گفتی بگو: «لَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ»، اگر خواستی بگو: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۱۹
پس از عمری ز چشمت یک نگاه آشنا دیدم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۱
خوشا روزی که بینم دلبر بگزیده خود را عطار نیشابوری : تذکرة الأولیاء
ذکر حسن بصری رحمة الله علیه
آن پروده نبوت، آن خو کرده فتوت، آن کعبه عمل و علم، آن خلاصه ورع و حلم، آن سبق برده به صاحب صدری، صدر سنت، حسن بصری رضی الله عنه، مناقب او بسیار است و محامد او بی شمار است. صاحب علم و معامله بود، و دایم خوف و حزن حق او را فراگرفته بود و مادر او از موالی ام سلمه بود. چون مادرش به کاری مشغول شدی حسن در گریه آمدی. ام سلمه رضی الله عنها پستان در دهانش نهادی تا او بمکیدی. قطره ای چند شیر پدید آمدی. چندان هزار برکات که حق ازو پدید آورد، همه از اثر شیر ام سلمه بود. مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۰۷
بیامد عید ای ساقی، عنایت را نمیدانی امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۱۱۸
لحظهای با بنده بنشین کاینقدر اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۱۴
ای دل چو قلم نقش منمّا می باش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۵۵
اگر باید درآتش رفت از رخسار گلگونش اوحدالدین کرمانی : الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید
شمارهٔ ۱۹۸
تا تو نشوی فرد به فردی نرسی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۵۱
ای برادر تو چه مرغی؟ خویشتن را بازبین
