نهج البلاغه : نامه ها
نامه به عبد الله بن عباس در بیان جایگاه مقدرات الهى
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى عبد الله بن العباس </strong> أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّكَ لَسْتَ بِسَابِقٍ أَجَلَكَ وَ لاَ مَرْزُوقٍ مَا لَيْسَ لَكَ
حافظ : قطعات
قطعه شمارهٔ ۸
خسروا گوی فلک در خم چوگان توشد
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۲۸
همه کس را عقل خود به کمال نماید و فرزند خود به جمال
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
نشان آزادگی
به سوزنی ز ره شکوه گفت پیرهنی
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۴
هرکس که دل بر آن صنم دلستان نهاد
امیر معزی : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
مخلوق فراوان است الله یکی است
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۲
در خواب مهی دوش روانم دیده است
سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
التمثیل فی معنی اولئک کالانعام بل هم اضل
کرهّ‌ای را که شد سه سال تمام
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۰۲
بنمای به من رخت بکن مردمی
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۸۷
گر دل برفت، مسکن جانها بکوی تست
شیخ بهایی : نان و حلوا
بخش ۸ - فی الفوائد المتفرقة فیما یتضمن الاشارة الی قوله تعالی ان الله یأمرکم أن تذبحوا بقرة
ابذلوا اروا حکم یا عاشقین
ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
جمهوری نامه
چه ذلت‌ها کشید این ملت زار
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۰۹۶
در جهان دل مبند و اسبابش
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۴۱
گر بشنوی نصیحت مردان به گوش دل
ملک‌الشعرای بهار : مسمطات
مسمط موشح (در دو معنای متضاد: در ظاهر موافقت با جمهوری، از برداشتن کلمات اول سه مصرع اول هر بند با مصرع چهارم غزلی در مخالفت)
جمهوری -‌ایران چو بود عزت احرار
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۰۰
آیینه دار روی تو شرم و حیا بس است
نهج البلاغه : حکمت ها
غیرت و پاکدامنی
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> مَا زَنَى غَيُورٌ قَطُّ
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۴۱
هر ذره که در هوا و در کیوانست
سعدی : غزلیات
غزل ۸۷
گر کسی سرو شنیده‌ست که رفته‌ست این است
نهج البلاغه : خطبه ها
خبر از آينده كوفه
<strong> و من كلام له عليه‌السلام في ذكر الكوفة </strong>