عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۴۵۵
ز بی دردی به امید اجل در عشق مرهونم
هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۶
دودی، که دوش بر سر کویت بلند بود
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۶۵
آسایش تن غافلم از یاد خداکرد
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱
یک نظر بازست نرگس چشم بیمار تو را
محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۹
بر در درج قفل زدم یک چندی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰۰
ای زلف تو دام دل دانا و خردمند
کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۳
دوران ز عاریتها دندان ز ما گرفته
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۲۹۵
با اسیران نازها امروز زنجیر تو داشت
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۷
خراب لعل لبت کی شراب می گیرد
امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۲۷۴
آمد به ‌فرخی و سعادت به دار ملک
انوری : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۹
جان درد تو یادگار دارد بی‌تو
نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲
ای رخت از روی حسن آیینه گیتی نما
ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - فضیلت شکر نعمت
شکر، افضل منازل اهل سعادت، و عمده توشه مسافرین به عالم نور و بهجت است سبب دفع بلا، و باعث زیادتی نعماء است و به این جهت امر و ترغیب به آن شده است.
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۱۹۷ - نیز در مدح اتسز
جانا ، لب چون شراب داری
مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
یارم چو گه خشم کم آزرم شود
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۷۴
اگر چشمی به زیر افکنده باشی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹
تا توان کردن ز خون ما نگارین دست را
شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷
چشم مستش ترک عیاری خوش است
شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۱
تا با خبرم ز تو ندارم خبری
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۲۰
هوسی­‌ست در سر من که سر بشر ندارم