سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷
نماید خرمن آزادگان چون رنگ کاهی را نهج البلاغه : حکمت ها
اعتماد به خداوند در انفاق
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۱۳
تا جهان بود از سر مردم فراز عطار نیشابوری : باب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن
شمارهٔ ۲۴
آنجا که قرار کار عالم دادند کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۶۳ - و قال ایضاً
زهی رسیده بجایی که بر سپهر برین سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳
ای دیده اگر هزار سیل انگیزی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۵ - یک صفحه از تاریخ
جرم خورشید چوازحوت به برج بره شد نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۶ - حکایت انگشتری و شبان
مغنی بیا چنگ را ساز کن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲۷
ای امتان باطل بر نان زنید، بر نان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۱۵
چه خیال است به تیغش دل بیتاب رسد؟ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۹
یارم ز در درآمد و بر من سلام کرد میرداماد : مشرقالانوار
بخش ۹ - منقبت ائمه اطهار
ای گهر غیب ز کان شما بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۰
به که ما دیوانه از عشق پری روئی شویم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳
مبر ای خواجه آب خاقانی سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳
گر دست دهد دولت ایام وصال ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - نکات و دقایق باطنی سخاوت
اشاره شد به اینکه بذل و عطائی که لازم صفت جود و سخاوت است شامل اموری چند است که بعضی از آنها واجب و برخی مستحب است و در خصوص فضل و ثواب هر یک از آنها اخباری وارد شده، و هر کدام را آداب و شرایط ظاهریه و نکته و دقایق باطنیه ای است و شرایط ظاهریه آنها در کتب فقه مذکور است. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
مگر حبیب کند چاره عن قریب مرا نهج البلاغه : حکمت ها
خود پسندى و محروميت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْإِعْجَابُ يَمْنَعُ اَلاِزْدِيَادَ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۳ -
ز رنج دستم گر آسمان نزار آورد عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
دو چیزی که پیر ترکستان دوست میداشت
داد از خود پیرتر کستان خبر
شمارهٔ ۳۷
نماید خرمن آزادگان چون رنگ کاهی را نهج البلاغه : حکمت ها
اعتماد به خداوند در انفاق
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۱۳
تا جهان بود از سر مردم فراز عطار نیشابوری : باب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن
شمارهٔ ۲۴
آنجا که قرار کار عالم دادند کمالالدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۶۳ - و قال ایضاً
زهی رسیده بجایی که بر سپهر برین سلمان ساوجی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳
ای دیده اگر هزار سیل انگیزی ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۵ - یک صفحه از تاریخ
جرم خورشید چوازحوت به برج بره شد نظامی گنجوی : خردنامه
بخش ۱۶ - حکایت انگشتری و شبان
مغنی بیا چنگ را ساز کن مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۲۷
ای امتان باطل بر نان زنید، بر نان صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۱۵
چه خیال است به تیغش دل بیتاب رسد؟ حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۳۹
یارم ز در درآمد و بر من سلام کرد میرداماد : مشرقالانوار
بخش ۹ - منقبت ائمه اطهار
ای گهر غیب ز کان شما بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۳۶۰
به که ما دیوانه از عشق پری روئی شویم خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۱۳
مبر ای خواجه آب خاقانی سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۳
گر دست دهد دولت ایام وصال ملا احمد نراقی : باب چهارم
فصل - نکات و دقایق باطنی سخاوت
اشاره شد به اینکه بذل و عطائی که لازم صفت جود و سخاوت است شامل اموری چند است که بعضی از آنها واجب و برخی مستحب است و در خصوص فضل و ثواب هر یک از آنها اخباری وارد شده، و هر کدام را آداب و شرایط ظاهریه و نکته و دقایق باطنیه ای است و شرایط ظاهریه آنها در کتب فقه مذکور است. حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۳۰
مگر حبیب کند چاره عن قریب مرا نهج البلاغه : حکمت ها
خود پسندى و محروميت
<strong> وَ قَالَ عليهالسلام </strong> اَلْإِعْجَابُ يَمْنَعُ اَلاِزْدِيَادَ ملکالشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۷۳ -
ز رنج دستم گر آسمان نزار آورد عطار نیشابوری : عذر آوردن مرغان
دو چیزی که پیر ترکستان دوست میداشت
داد از خود پیرتر کستان خبر
