امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۱۰۰
عید و آدینه بهم بر پادشا فرخنده باد سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
التمثیل فی اعتقادالسوء والخوف من قلّة الرزق
بود مردی مُعیل بس رنجور ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۳۸ - رفتن رام بدیدن ستیچن زاهد و پرسیدن خبر ستارهٔ سهیل
خرامان آن دو سرو از گشت گلشن فروغی بسطامی : تضمین‌ها
شمارهٔ ۶
زیب غزل کردم این سه بیت ملک را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۸۰
خودآرا را برابر می کند با خاک خودبینی رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۴۱ - مشفقی دهلوی
اسمش شیخ مکهّن و از مشایخ دهلی. اصلش از مضافات صوبهٔ شاه جهان آباد بوده. وجودش در عهد سلطنت اکبرشاه و جهانگیر از مکمنِ غیب ظهور نموده. مجموعهٔ فرخنده خصالی و صاحب پایهٔ عالی بوده. این دو رباعی را از وی قلمی نمود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۹۲
رخی در ماتم مطلب به خون اندوده می خواهم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۳ - قاضی حمیدالدین از انوری سوئال کند
اوحدالدین که در سؤال و جواب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
بیا بیا که تویی جان جان جان سماع صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۷۷
در نقطه خاک است نهان، گر خبری هست وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
بر دوش نبی علی چو بنهاد قدم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
مه نجویم، مه مرا روی تو بس رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۶ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ قصه دوستان است و وصف الحال جوانمردان و سیرت سالکان. رب العالمین ایشان را راه سعادت نموده، و بتخاصیص قربت و زلفت مخصوص کرده، و بجذبه کرامت گرامى کرده. نسبت تقوى بایشان زنده، و منهج صدق بثبات قدم ایشان معمور، و نظام دولت دین ببرکات انفاس ایشان پیوسته. آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - وله قصیده
خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟! اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
دل مست بتان ز صورت چون مه اوست اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۷۲
در راه یقین گمان نباشد کس را ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۱
افتاد گره بر تن مجروح سقیم نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳۸ - رباعیات در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
ای آنکه حریم کعبه کاشانۀ تست غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷
از تغافل ساقی سرمست بی پروای من حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۰
ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو
شمارهٔ ۱۰۰
عید و آدینه بهم بر پادشا فرخنده باد سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
التمثیل فی اعتقادالسوء والخوف من قلّة الرزق
بود مردی مُعیل بس رنجور ملا مسیح پانی پتی : رام و سیتا
بخش ۳۸ - رفتن رام بدیدن ستیچن زاهد و پرسیدن خبر ستارهٔ سهیل
خرامان آن دو سرو از گشت گلشن فروغی بسطامی : تضمین‌ها
شمارهٔ ۶
زیب غزل کردم این سه بیت ملک را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۸۰
خودآرا را برابر می کند با خاک خودبینی رضاقلی خان هدایت : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین
بخش ۱۴۱ - مشفقی دهلوی
اسمش شیخ مکهّن و از مشایخ دهلی. اصلش از مضافات صوبهٔ شاه جهان آباد بوده. وجودش در عهد سلطنت اکبرشاه و جهانگیر از مکمنِ غیب ظهور نموده. مجموعهٔ فرخنده خصالی و صاحب پایهٔ عالی بوده. این دو رباعی را از وی قلمی نمود: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۹۲
رخی در ماتم مطلب به خون اندوده می خواهم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۱۹۳ - قاضی حمیدالدین از انوری سوئال کند
اوحدالدین که در سؤال و جواب مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۹۶
بیا بیا که تویی جان جان جان سماع صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۷۷
در نقطه خاک است نهان، گر خبری هست وفایی شوشتری : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
بر دوش نبی علی چو بنهاد قدم خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۴
مه نجویم، مه مرا روی تو بس رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۱۶ - النوبة الثالثة
قوله تعالى: وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ قصه دوستان است و وصف الحال جوانمردان و سیرت سالکان. رب العالمین ایشان را راه سعادت نموده، و بتخاصیص قربت و زلفت مخصوص کرده، و بجذبه کرامت گرامى کرده. نسبت تقوى بایشان زنده، و منهج صدق بثبات قدم ایشان معمور، و نظام دولت دین ببرکات انفاس ایشان پیوسته. آذر بیگدلی : قصاید
شمارهٔ ۲۰ - وله قصیده
خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟! اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
دل مست بتان ز صورت چون مه اوست اوحدالدین کرمانی : الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات
شمارهٔ ۷۲
در راه یقین گمان نباشد کس را ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۱
افتاد گره بر تن مجروح سقیم نیر تبریزی : لآلی منظومه
بخش ۳۸ - رباعیات در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
ای آنکه حریم کعبه کاشانۀ تست غبار همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷
از تغافل ساقی سرمست بی پروای من حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۳۰
ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو
