اسیر شهرستانی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۹۱
بعد از این در بزم او دانسته آهی لازم است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۸
یاد یاران که کنند از دل و جان یاری هم امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۶۵
اُونجه که بئوتی هِرسْ، من بپامهْ امیرخسرو دهلوی : مطلعالانوار
بخش ۱۱ - حکایت دم زندگانی به حق عیسی(ع)
صبح دمی رفت مسیحا به دشت ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۶
فرتم سخن (سخن عالی) به دشچهر (بدذات) مگوی. عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
مردیم و یار هیچ عنایت نمیکند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷۸
از سپهر نیلگون خاکستر ما کرده اند قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۰
ای دوای درد بیماران، سلام علیکم ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۳
خرد بوده (پست و بیاصل) واپیشوار (؟) مردم را نگاه مدار (تفقد و احسان مکن) چه ترا سپاس نخواهد داشت. محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷
من بیتو ندارم از چمن حظ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
رفت اشکم که سری بر گذر یار کشد امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تک بیت
شاعر اگر سعدی شیرازی است جمالالدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
افسوس که شد جوانی و چیز نماند ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۲
زن کسان مفریب، چه به روان گناه گران بود. امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در مدح علاء الدوله رکن الدین ابوالفتح قتلغ شاه
منت ایزد را که بعد از طول و عرض و سال و ماه فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
در میزنم چه شد که گشایش پدید نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸۳
اگر از خال لب مهر دهان من نخواهی شد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - درمدح یمین الدوله محمود بن ناصرالدین و ذکر غزوات و فتوحات او در گنگ
بهار تازه دمید ای بروی رشک بهار ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۱
دادار باش که گروزمانی (ملکوتی) شوی. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۳۱
از بهار نوجوانی آنچه برجا مانده است
شمارهٔ ۹۱
بعد از این در بزم او دانسته آهی لازم است فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۸
یاد یاران که کنند از دل و جان یاری هم امیر پازواری : دوبیتیها
شمارهٔ ۱۶۵
اُونجه که بئوتی هِرسْ، من بپامهْ امیرخسرو دهلوی : مطلعالانوار
بخش ۱۱ - حکایت دم زندگانی به حق عیسی(ع)
صبح دمی رفت مسیحا به دشت ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۶
فرتم سخن (سخن عالی) به دشچهر (بدذات) مگوی. عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲
مردیم و یار هیچ عنایت نمیکند صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۷۸
از سپهر نیلگون خاکستر ما کرده اند قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۰
ای دوای درد بیماران، سلام علیکم ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۳
خرد بوده (پست و بیاصل) واپیشوار (؟) مردم را نگاه مدار (تفقد و احسان مکن) چه ترا سپاس نخواهد داشت. محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۷
من بیتو ندارم از چمن حظ سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۳
رفت اشکم که سری بر گذر یار کشد امام خمینی : قطعات و اشعار پراکنده
تک بیت
شاعر اگر سعدی شیرازی است جمالالدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۵۱
افسوس که شد جوانی و چیز نماند ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۲
زن کسان مفریب، چه به روان گناه گران بود. امامی هروی : قصاید
شمارهٔ ۳۳ - در مدح علاء الدوله رکن الدین ابوالفتح قتلغ شاه
منت ایزد را که بعد از طول و عرض و سال و ماه فصیحی هروی : غزلیات
شمارهٔ ۵۰
در میزنم چه شد که گشایش پدید نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۰۸۳
اگر از خال لب مهر دهان من نخواهی شد فرخی سیستانی : قصاید
شمارهٔ ۳۴ - درمدح یمین الدوله محمود بن ناصرالدین و ذکر غزوات و فتوحات او در گنگ
بهار تازه دمید ای بروی رشک بهار ملکالشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۸۱
دادار باش که گروزمانی (ملکوتی) شوی. صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تکبیت شمارهٔ ۳۳۱
از بهار نوجوانی آنچه برجا مانده است
