مفاتیح الجنان : صلوات بر حجج طاهره (ع)
صلوات بر محمد بن على (ع)
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ مُوسَی عَلَمِ التُّقی، وَنُورِ الْهُدَی، وَمَعْدِنِ الْوَفاءِ، وَفَرْعِ الْأَزْکیاءِ، وَخَلِیفَةِ الْأَوْصِیاءِ، وَأَمِینِک عَلَی وَحْیک. اللّهُمَّ فَکما هَدَیتَ بِهِ مِنَ الضَّلالَةِ، وَاسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَیرَةِ، وَأَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدی، وَزَکیتَ بِهِ مَنْ تَزَکی، فَصَلِّ عَلَیهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیائِک، وَبَقِیةِ أَوْصِیائِک، إِنَّک عَزِیزٌ حَکیمٌ. صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۰۰
سالک از منزل نزدیک شکایت دارد ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۷ - راه عمل
نخلی که قد افراشت به پستی نگراید واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۳۲۹
در زبان خبطی سخن را از بها می افگند صائب تبریزی : گزیدهٔ غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۴
به زیر چرخ دل شادمان نمی‌باشد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵۱
چندان که خواب صبح بود بر جوان لذیذ مسعود سعد سلمان : مقطعات
شمارهٔ ۷۰ - حسب الحال
منم امروز بسته در سمجی ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۶ - شب و شراب
شب خرگه سیه زد و در وی بیارمید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۸۴
ای مرغ گیر دام نهانی نهاده‌یی ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۵ - پند پدر
نوروز و اورمزد و مه فرودین رسید اقبال لاهوری : زبور عجم
با نشئه درویشی در ساز و دمادم زن
با نشئه درویشی در ساز و دمادم زن صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۹۴۰
به خط است این نمایان گشته از طرف بناگوشش عطار نیشابوری : باب سی و نهم: در صفتِ میان و قدِ معشوق
شمارهٔ ۶
با روی تو ماه را محل نتوان یافت ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۴ - در ذم می
خرد را عجب آید از این نبید عطار نیشابوری : مظهرالعجایب
پرسیدن حضرت شیخ قده از پیر مرد سالکی که در عصر او بوده از اینکه در دنیا چه عجایب دیده‌‌ای و جواب دادن پیر ونقل شهادت درویشی
پیرمردی بود سالک همچو من نهج البلاغه : خطبه ها
شكایت از ستمكارى امت هنگام خاکسپاری فاطمهس
<strong> وَ مِنْ كَلاَمٍ لَهُ عليه‌السلام رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَةِ اَلنِّسَاءِ فَاطِمَةَ عليهاالسلام كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اَللَّهِ صلى‌الله‌عليه‌وسلم عِنْدَ قَبْرِهِ </strong> مولوی : دفتر چهارم
بخش ۵۱ - قصهٔ صوفی کی در میان گلستان سر به زانو مراقب بود یارانش گفتند سر برآور تفرج کن بر گلستان و ریاحین و مرغان و آثار رحمةالله تعالی
صوفی‌یی درباغ ازبهر گشاد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۱۷
آن میر دروغین بین، با اسپک و با زینک ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۰۳ - در رثاء پدر
شمسهٔ ملک سخن را تا افول آمد پدید عطار نیشابوری : باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۴۶
یک بیدل و بیرأی چو من بنمایید