ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۴ - هرج و مرج
بزم طرب ساز وین فراز در غم
رشیدالدین میبدی : ۵۸- سورة المجادلة- مدنیة
۱ - النوبة الثانیة
این سوره مجادله بیست و دو آیت است. چهار صد و هفتاد و سه کلمه و هزار و هفتصد و نود و دو حرف، و جمله به مدینه فرو آمده، بقول بیشتر مفسّران، کلبى گفت: مگر یک آیت که به مکه فرو آمده: ما یَکُونُ مِنْ نَجْوى‏ ثَلاثَةٍ عطا گفت: ده آیت از اوّل سوره مدنى است و باقى سوره مکى. و در این سوره ناسخ و منسوخ نیست، مگر یک آیت: أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقاتٍ الآیة... و عن ابى بن کعب قال قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة المجادلة کتب من حزب اللَّه یوم القیمة».
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۵۹
ای آن که جمله عالم، از توست یک نشانی
اهلی شیرازی : صنف چهارم که غلام و پیش برست
برگ پنجم هشت غلام است
ای کز تو دل شکسته ام یافته کام
مسعود سعد سلمان : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - با من چگونه بودی و بی من چگونه‌ای؟
ای لاوهور ویحک بی من چگونه‌ای
رهی معیری : غزلها - جلد چهارم
پشیمانی
دل زود باورم را به کرشمه‌ای ربودی
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۳ - دار مجازات
همی چه گویی چندین چراست قالاقیل
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۸۹
آزادگی به سلطنت جم برابرست
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۸
سرگشته دلا به دوست از جان راهست
سید حسن غزنوی : قصاید
شمارهٔ ۶۶
چون شمع روز روشن از ایوان آسمان
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۲ - پایتخت گل
در پایتخت ما بگشادند بخت گِل
اثیر اخسیکتی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۳
ای غمت در جان من آویخته
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۸
روی تو به رنگ ریز کان ماند
عطار نیشابوری : باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق
شمارهٔ ۲۰
گفتم: شب و روز از تو چرا میسوزم
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۱ - پیام به انگلستان
یک‌ره از ری سوی لندن گذر ای پیک شمال
هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۴
چیست پیراهن آن دلبر شیرین حرکات؟
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۱۳۵
بیار ساقی بادت فدا سر و دستار
ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۵۰ - تشبیب
ای بر گل سوری زده از مشک سیه خال
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۷۶
از خاکمال دام، پرم توتیا شده است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۷۹
شکوفه مغز شعور مرا پریشان کرد