کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱۸۱ - و قال ایضآ یمدحه
ای بتو مملکت و ملّت را فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۷
صد مرد چو شیر، عهد و پیمان کردند جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۰
آید صدای نالهٔ دل از نگاه ما صابر همدانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۵
شب باشک چشم من او را نگاه افتاده بود جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۹
ز دست درد مجنون مشربان را در بیابانها حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۹
مرا اگر چو دو چشمت هزار جان باشد جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۸
آهم گشود تا پر پرواز در هوا صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
گر کار جهان به میل ما ساز نشد رفیق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۳
شد سبزه ی خط از لب آن ماه لقاسبز جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶
به عرش عزتم جا داده است اقبال خواریها جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵
چشم او آشیانهٔ دل ما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹۰
صنما این چه گمان است فرودست حقیر بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳۴
بی‌یأس دل از هرچه نداردگله دارد دقیقی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۷
تو آن ابری که ناساید شب و روز جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۲
همچو گل تنها همین نبود صفا حسن ترا فرخی یزدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۴
این جعبه که آرا همه در دامن اوست جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
بزم عشق است و قدح کام نهنگ است اینجا جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰
نماید جلوهٔ عکسش ز بس بیتاب دریا را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹
از فلک هرگز نخواهم آرزوی خویش را محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۱۰۰ - در تاریخ آئینه کاری حرم محترم حضرت امام زاده حمزه علیه السلام
چو روزگار شهنشاه کامکار آمد