کمال خجندی : رباعیات
شمارهٔ ۶
تا کی نبود با دل من تمکینت سعدی : غزلیات
غزل ۳۴۲
یار بیگانه نگیرد هر که دارد یار خویش فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - در مدح سلطان محمدبن سلطان محمود
هر روز مرا عشق نگاری به سر آید کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۴
آفتاب لایزال است او و عالم همچو ماه نشاط اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۲۹
یاد دارم من که روزی چند کس کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۲
آتش عشق بتان هر دو جهان را سوخته مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۷۰
ای رشته چو قصد لعل کانی کردی جمال‌الدین عبدالرزاق : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۷
گر روی چو مه ز من نهانی نکنی کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۸
سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده مجد همگر : قطعات
شمارهٔ ۱۰۶
پناه و قدوه آفاق مجد دولت و دین کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۷
مه ما هست چارده ساله کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۲
دیده ام در دل و جان روی تو را دزدیده کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۹
بسته ام زنار کبری بر میان عارف قزوینی : تصنیفها
شمارهٔ ۱۰ - از خون جوانان وطن لاله دمیده
عارف قزوینی در دیوان خود و در مقدمه‌ای بر این تصنیف، آورده‌است: صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۵۱
تا به کی مردم چشمم هدف خار بود؟ کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۸۴
من درد کش باده صهبای الستم کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۵
نظر دارد بسوی ما شه عیار تنها یک کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۳
دارد از جان و دل ما لعل او صد گونه رنگ کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۸
بررخ جامع میان خلق و حق کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۴
ای که تو دلتنگی از گریه دلت وا می شود