سعدی : ملحقات و مفردات
تکه ۸
می‌روم با درد و حسرت از دیارت خیر باد
ادیب الممالک : قصاید
شمارهٔ ۴۹ - در مدح مولای متقیان حضرت علی علیه السلام
بسی جستم نشان از اسم اعظم
عطار نیشابوری : بیان وادی طلب
حکایت مردی که گشایش میخواست و جواب رابعه به او
بی‌خودی می‌گفت در پیش خدای
ترانه های کودکانه : بخش اول
سبز
من رنگ سبزم
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
هرچند ز غصه دل فکار است مرا
جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
سرمهٔ گردون به چشمم گرد راهی بیش نیست
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۴۹
سوختن از تب سوزان محبت تابی ست
حزین لاهیجی : ودیعة البدیعه
بخش ۲
ای رخت در نقاب اسمایی
جامی : خردنامه اسکندری
بخش ۵ - نزدیک شدن مرگ فیلقوس و به حضور خواستن اسکندر
سکندر چو ز آلایش جهل پاک
نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش تداوم كار
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ
نهج البلاغه : نامه ها
نامه به اشعث بن قيس فرماندار آذربایجان
<strong> و من كتاب له عليه‌السلام إلى أشعث بن قيس عامل أذربيجان </strong> وَ إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لَكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ وَ أَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَكَ
سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۰
جهان بگشتم و آفاق سر به سر دیدم
خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۹
در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسید
امام خمینی : غزلیات
راه و رسم عشق
آنکه سر در کوی او نگذاشته، آزاده نیست
فریدون مشیری : از خاموشی
تو نیستی که ببینی
تو نیستی که ببینی
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ۴٧۴
سعی در تنقیص قدر خویش کرد
شاطرعباس صبوحی : غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده
تعبیر خواب پریشان
آهوی چشم تو نازم که چو نخجیر کند
سعدی : قصاید و قطعات عربی
فی مرثیة امیرالمؤمنین المعتصم بالله و ذکر واقعة بغداد
حبست بجفنی المدامع لاتجری
عین‌القضات همدانی : لوایح
فصل ۳۹
آن سر خیل مهجوران را کمالی هست. آری دست تلبیس در کمر صد و بیست و چهارهزار مرد مردانه که روندگان عالم تقدیس بوده‌اند کرده باشد وَما اَرْسَلنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسولِ وَلانَبی الّا اِذا تَمنّی اَلْقَی الشَیطانُ فی اُمنِیَّتِهِ. بی کمال نبود ابوالقاسم گرگانی قدَّس اللّه روحَهُ گفتی چندین سالست تا روندۀ ابلیس صفت طلب میکنم ونمی‌یابم آنجا که نظر سر اوست کس را بدان راه نیست از آن بزبان حال می‌گوید:
مسعود سعد سلمان : قصاید
شمارهٔ ۱۸۹ - تفاخر و شکوی
تخم گشت ای عجب مگر سخنم