اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۳۷۲
جز سرو قدان که مردم از ناز کشند
رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۰
چو گرد آرند کردارت به محشر
انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - ایضا در مدح سلطان سنجر
گر دل و دست بحر و کان باشد
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۱۳۴
هر کس طمع روی دل از مردم خس داشت
ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۹۳
اگر پیری مرا در خانه بنشاند
قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲
بود ز روی تو روشن به صد دلیل مرا
امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۴۸۹
رخی که برکف پای تو سیم تن مالم
سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۱
شعله دارد ز تو آیین غضبناکی را
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۳۰۸
آن که چشمان ترا نشأه بیهوشی داد
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۸ - در عزت نفس
گویند سعدیا به چه بطال مانده‌ای
جلال عضد : غزلیّات
شمارهٔ ۱۵۰
آن کآتشی اندر دل خلق است ز یادش
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۲۳
غم ز دل بیرون مرا کی باده احمر برد؟
باباطاهر عریان همدانی : دوبیتی‌ها
دوبیتی شمارهٔ ۵۱
تویی آن شکرین لب یاسمین بر
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۴۱
درین محیط چو غواص هرکه ته دارد
قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۶۹ - د‌ر مدح شجاع ا‌لسلطنه حسنعلی میرزا طاب ‌ثراه گوید
مگر شرمنده از تیغ شه و ابروی جانان شد
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۳ - شهر تهران
شهریست پر از همهمه و قالاقیل
قائم مقام فراهانی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۹ - در نکوهش حاجی میرزا آقاسی
زاهد چه بلائی تو که این رشته تسبیح
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳
خداوندی که در وحدت قدیم است از همه اشیا
فردوسی : داستان سیاوش
بخش ۱۶
چو خورشید برزد سر از کوهسار
همام تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۴۷
بی آفتاب رویت روزم بود چو مویت