عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۰۶
آیین عجم رسم جهاندار فریدون
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۴۳۵ - انوری در جواب شجاع‌الدین خالد بلخی گفته و عذر تقصیر خواسته است
شجاعی ای خط و شعر تو دام و دانهٔ عقل
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۶۶
حضور فرش بود در جهان درویشی
وفایی شوشتری : مثنویات
شمارهٔ ۱ - مناجات
بگیر ای دوست ما را دست امّید
نهج البلاغه : حکمت ها
ارزش يقين
<mark class="format"> وَ سَمِعَ عليه‌السلام رَجُلاً مِنَ اَلْحَرُورِيَّةِ يَتَهَجَّدُ وَ يَقْرَأُ فَقَالَ </mark> نَوْمٌ عَلَى يَقِينٍ خَيْرٌ مِنْ صَلاَةٍ فِي شَكٍّ
کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۵
بر دوخت دلم ز ما سوالله
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۶۵
قرار گیر به دارالقرار درویشی
اقبال لاهوری : پیام مشرق
دل بیباک را ضرغام رنگ است
دل بیباک را ضرغام رنگ است
نهج البلاغه : حکمت ها
نکوهش عجله و سستى
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> مِنَ اَلْخُرْقِ اَلْمُعَاجَلَةُ قَبْلَ اَلْإِمْكَانِ وَ اَلْأَنَاةُ بَعْدَ اَلْفُرْصَةِ
کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۸
سلطان عشق خیمه چو در لامکان زده
نهج البلاغه : حکمت ها
ضرورت عمل كردن به روايات
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اِعْقِلُوا اَلْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ رِعَايَةٍ لاَ عَقْلَ رِوَايَةٍ فَإِنَّ رُوَاةَ اَلْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۶۴
اگر چه هست به ظاهر خراب درویشی
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۱۶۶
ساقیا خیز وده از باده به من جامی چند
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۶
ما از صفای سینه چو آیینه همیم
کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۳
نیست جز ذات خدا پیدا و پنهان هیچکس
نهج البلاغه : حکمت ها
پرهیز از سؤال بیهوده
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> لاَ تَسْأَلْ عَمَّا لاَ يَكُونُ فَفِي اَلَّذِي قَدْ كَانَ لَكَ شُغُلٌ
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۶
مطرب ترانه ای که دماغم رسیده است
کوهی : غزلیات
شمارهٔ ۶۲
عکس لعل لبت ای دوست چو در جان من است
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۸۶۳
قدم برون مگذار از حصار خاموشی
نهج البلاغه : حکمت ها
تفسير إنا لله و إنا إليه راجعون
<mark class="format"> وَ سَمِعَ رَجُلاً يَقُولُ </mark> إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ فَقَالَ إِنَّ قَوْلَنَا إِنّٰا لِلّٰهِ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ وَ قَوْلَنَا وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْكِ