صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۳۳۵ - الفرق بین‌الکمال و النقص و الشرف و الخسه
بسی فرق است بین چار رتبت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶۶
ای کار من از تو زر ای سیم بر مستان رشیدالدین میبدی : ۱۱- سورة هود - مکیة
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى رَبِّهِمْ اى تواضعوا لربّهم و خشعوا. و قیل: انابوا و اطمأنّوا و سکنت جوارحهم، و اشتقاقه من الخبت و هى الارض المستویة کما تقول: انجد و اتهم، این إِلى بموضع لام افتاده است که در معنى هر دو متقارباند، و روا باشد که إِلى بمعنى «من» باشد، اى اخبتوا من خوف ربّهم. و قیل: قصدوا باخباتهم الى ربّهم، حقیقت اخبات آرام دل است و سلوت جان و سکون جوارح در طاعت، رسته از تراجع و دور از تردّد و نزدیک بحق، أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ الواصلون الى الرّضوان الاکبر، هُمْ فِیها خالِدُونَ. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۲
مه جبینان جهان خاک و تو خود افلاکی اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴
ای میل دل من به جهان سوی لبت اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۱
زین دایره تا بدر نیفتی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۴
بی او ز خون ناب دماغی چو تر کنیم قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۷۳ - این نامة از جانب ولیعهد بعد از وقعه کرمان
برادر با جان برابر مهربانم: شروح مفصله که نوشته بودی همه رسید. برادر گرامی، امام و یردی میرزا و آصف الدوله و ملک الکتاب هم بعضی فقرات نوشته بودند که از ملاحظه هر یک آنها هزار بار بر مراتب حیرت و تعجب افزود. تو و خدا اندک فکر کن ببین بعد از فضل خدا و وجود مبارک شاهنشاه که را غیر آن برادر در همه عالم دنیا دارم و چرا بی جهه و سبب از مثل تو برادری میگذرم، چه خلاف قاعده از شما دیده ام که در تلافی آن اهانت شما و اولاد شما را بخواهم و چه وقت اولاد خود را و شما را فرق گذاشته ام که حالا بگذارم؟ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۶۷
رضاعت از برم چندانکه گردم پیر می‌جوشد جامی : سلامان و ابسال
بخش ۷۳ - وصیت کردن پادشاه سلامان را
لطف او مرهم نه هر سینه ریش مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۴۲
نسیما گرفتند ره بر در آن سرو دلجویت مولوی : دفتر اول
بخش ۱۵۵ - اول کسی کی در مقابلهٔ نص قیاس آورد ابلیس بود
اول آن کس کین قیاسک‌ها نمود حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵۲
در طمع، کام دل بی بصران می باشد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
دل از گیتی وفاجویی ندارد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳
زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۴
دود افکن را بگو که بس نالانم واعظ قزوینی : مثنویات
شمارهٔ ۶
چه درگاه؟ درگاه شاه گزین! صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲
گر مهر علی بسینه داری خوشباش سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۹
چند در اندیشهٔ دنیا و دین خواهیم بود سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۳ - در مدح بهرامشاه
گرد رخت صف زده لشکر دیو و پری
بخش ۳۳۵ - الفرق بین‌الکمال و النقص و الشرف و الخسه
بسی فرق است بین چار رتبت مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶۶
ای کار من از تو زر ای سیم بر مستان رشیدالدین میبدی : ۱۱- سورة هود - مکیة
۳ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى رَبِّهِمْ اى تواضعوا لربّهم و خشعوا. و قیل: انابوا و اطمأنّوا و سکنت جوارحهم، و اشتقاقه من الخبت و هى الارض المستویة کما تقول: انجد و اتهم، این إِلى بموضع لام افتاده است که در معنى هر دو متقارباند، و روا باشد که إِلى بمعنى «من» باشد، اى اخبتوا من خوف ربّهم. و قیل: قصدوا باخباتهم الى ربّهم، حقیقت اخبات آرام دل است و سلوت جان و سکون جوارح در طاعت، رسته از تراجع و دور از تردّد و نزدیک بحق، أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ الواصلون الى الرّضوان الاکبر، هُمْ فِیها خالِدُونَ. آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۷۲
مه جبینان جهان خاک و تو خود افلاکی اوحدی مراغه‌ای : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴
ای میل دل من به جهان سوی لبت اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۱
زین دایره تا بدر نیفتی جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۴۴
بی او ز خون ناب دماغی چو تر کنیم قائم مقام فراهانی : نامه‌های فارسی
شمارهٔ ۷۳ - این نامة از جانب ولیعهد بعد از وقعه کرمان
برادر با جان برابر مهربانم: شروح مفصله که نوشته بودی همه رسید. برادر گرامی، امام و یردی میرزا و آصف الدوله و ملک الکتاب هم بعضی فقرات نوشته بودند که از ملاحظه هر یک آنها هزار بار بر مراتب حیرت و تعجب افزود. تو و خدا اندک فکر کن ببین بعد از فضل خدا و وجود مبارک شاهنشاه که را غیر آن برادر در همه عالم دنیا دارم و چرا بی جهه و سبب از مثل تو برادری میگذرم، چه خلاف قاعده از شما دیده ام که در تلافی آن اهانت شما و اولاد شما را بخواهم و چه وقت اولاد خود را و شما را فرق گذاشته ام که حالا بگذارم؟ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۶۷
رضاعت از برم چندانکه گردم پیر می‌جوشد جامی : سلامان و ابسال
بخش ۷۳ - وصیت کردن پادشاه سلامان را
لطف او مرهم نه هر سینه ریش مولانا خالد نقشبندی : قطعات
قطعه شماره ۴۲
نسیما گرفتند ره بر در آن سرو دلجویت مولوی : دفتر اول
بخش ۱۵۵ - اول کسی کی در مقابلهٔ نص قیاس آورد ابلیس بود
اول آن کس کین قیاسک‌ها نمود حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۵۲
در طمع، کام دل بی بصران می باشد خاقانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹
دل از گیتی وفاجویی ندارد عبید زاکانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۳
زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۴
دود افکن را بگو که بس نالانم واعظ قزوینی : مثنویات
شمارهٔ ۶
چه درگاه؟ درگاه شاه گزین! صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۲
گر مهر علی بسینه داری خوشباش سعیدا : غزلیات
شمارهٔ ۳۱۹
چند در اندیشهٔ دنیا و دین خواهیم بود سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۳ - در مدح بهرامشاه
گرد رخت صف زده لشکر دیو و پری
