صامت بروجردی : کتاب التضمین و المصائب
شمارهٔ ۱۴ - و برای او علیه الرحمه
ای دل وفا و عهد به دور زمان کجاست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
دلم را نور رحمت از وداع جان فرو گیرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
از ره کوی تو چون بانگ جرس می‌آید صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۹
دور چون با من رسید از بیخودی ساغر شکستی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۴
من ز بویش بیخوده و دیوانه ام ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۸۹ - صیقل عشق
گلعذاران جهان بسیارند صادق سرمد : اشعار
آموزگار
آموزگار اگرچه خداوندگار نیست محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۹
بزم برهم زده‌ای ای دل بر خشم به جوش عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
ای دل ز وصال تو نشانی دارم نهج البلاغه : حکمت ها
هشدار از دست ندادن نعمت ها
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اِحْذَرُوا نِفَارَ اَلنِّعَمِ فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ سهراب سپهری : حجم سبز
شب تنهایی خوب
گوش کن ، دورترین مرغ جهان می خواند. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۱
در حسرت آنم که شبی در کویت یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
نبستم از چمن طرفی به کام دل پریدن‌ها ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اِنَّما حَرَّمَ رَبِّی الْفواحِشَ ما ظَهَرَ مِنهَا وما بَطَنَ. رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۱۱ - انسی سیاه دانی
اسمش عبدالرحمن بن بختیار. مردی عالم و کامل بوده. در هندوستان در نهایت تجرید سیاحت می‌نموده. مجذوب مطلق شد. در سنهٔ ۱۰۲۵ جذبه بر وی غالب شد و از بدنِ عنصری رست و این یک بیت و رباعی از او نوشته شد: حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۱۰
گفته ای الیوم اکملت لکم دین الهدی سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۱۵
یکی از وزرا معزول شد و به حلقه درویشان درآمد اثر برکت صحبت ایشان در او سرایت کرد و جمعیت خاطرش دست داد ملک بار دیگر برو دل خوش کرد و عمل فرمود قبولش نیامد و گفت معزولی به نزد خردمندان بهتر که مشغولی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۹
ای سر تو در سینه هر محرم راز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۷۵
نی من منم و نی تو توئی نی تو منی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۲
دی سحری بر گذری گفت مرا یار
شمارهٔ ۱۴ - و برای او علیه الرحمه
ای دل وفا و عهد به دور زمان کجاست نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
دلم را نور رحمت از وداع جان فرو گیرد فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۲۴
از ره کوی تو چون بانگ جرس می‌آید صفایی جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۳۴۹
دور چون با من رسید از بیخودی ساغر شکستی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۷۹۴
من ز بویش بیخوده و دیوانه ام ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۸۹ - صیقل عشق
گلعذاران جهان بسیارند صادق سرمد : اشعار
آموزگار
آموزگار اگرچه خداوندگار نیست محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۹
بزم برهم زده‌ای ای دل بر خشم به جوش عنصری بلخی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
ای دل ز وصال تو نشانی دارم نهج البلاغه : حکمت ها
هشدار از دست ندادن نعمت ها
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اِحْذَرُوا نِفَارَ اَلنِّعَمِ فَمَا كُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ سهراب سپهری : حجم سبز
شب تنهایی خوب
گوش کن ، دورترین مرغ جهان می خواند. اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۲۳۱
در حسرت آنم که شبی در کویت یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵
نبستم از چمن طرفی به کام دل پریدن‌ها ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ
قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اِنَّما حَرَّمَ رَبِّی الْفواحِشَ ما ظَهَرَ مِنهَا وما بَطَنَ. رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۱۱ - انسی سیاه دانی
اسمش عبدالرحمن بن بختیار. مردی عالم و کامل بوده. در هندوستان در نهایت تجرید سیاحت می‌نموده. مجذوب مطلق شد. در سنهٔ ۱۰۲۵ جذبه بر وی غالب شد و از بدنِ عنصری رست و این یک بیت و رباعی از او نوشته شد: حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۱۰
گفته ای الیوم اکملت لکم دین الهدی سعدی : باب اول در سیرت پادشاهان
حکایت شمارهٔ ۱۵
یکی از وزرا معزول شد و به حلقه درویشان درآمد اثر برکت صحبت ایشان در او سرایت کرد و جمعیت خاطرش دست داد ملک بار دیگر برو دل خوش کرد و عمل فرمود قبولش نیامد و گفت معزولی به نزد خردمندان بهتر که مشغولی ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۴۹
ای سر تو در سینه هر محرم راز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۷۵
نی من منم و نی تو توئی نی تو منی مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۲۲
دی سحری بر گذری گفت مرا یار
