صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۶۷۷
از فنای پیکر خاکی چرا خون می خوری؟ فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶
دل دامن هوای تو محکم گرفته است نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۵۰
ای زماه عارضت خورشید کرده کسب نور نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
منم آن مجمع البحرین که پر لؤلؤی مرجان است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۶
مهر سلمی ورزی و دعوی سلمانی کنی عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۱۳۷
مشاهدۀ معشوق چون عاشق کامل بود مغلوبی آرد چنانکه مجنون بدید لیلی مغلوب شد سر این معانی در معنی اذاکوشِفوا یافت شود و آیۀ جَعَلَهُ دَکّاً وَخَرَّ موسی صَعِقا مؤید این رمز است: حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۷۵
سرگشته در این بادیه تا چند بپوئیم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۲
هر که جان درباخت بر دیدار او حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۴
در خاطر خدنگ قضا هر نهان که هست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
با شکوه همزبان نشود گفتگوی ما سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۳۳ - کاسه گر
نگار کاسه گرم قرص مه بود نانش حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۲
به غیر از گریه عاشق در جهان کاری نمی دارد یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
همه تاب رخت از رشحه ساغر خیزد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۴
به دل سخت تو حرفی ز دل تنگ زدم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۲
یا رب ز باغ وصل نسیمی بمن رسان سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۸
از دیر و کعبه تا به دو جانب دو خانه ماند اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۵۸
آن کس که گل وجود آدم بکند اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۷
کجایی؟ ای ز رخت آب ارغوان رفته وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۸۶
هیچکس چشم به سوی من بیمار نکرد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
خداوندا تسلی کن، دل امّیدواران را
غزل شمارهٔ ۶۶۷۷
از فنای پیکر خاکی چرا خون می خوری؟ فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶
دل دامن هوای تو محکم گرفته است نورعلیشاه : بخش اول
شمارهٔ ۱۵۰
ای زماه عارضت خورشید کرده کسب نور نسیمی : غزلیات
شمارهٔ ۳۶
منم آن مجمع البحرین که پر لؤلؤی مرجان است خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۰۶
مهر سلمی ورزی و دعوی سلمانی کنی عینالقضات همدانی : لوایح
فصل ۱۳۷
مشاهدۀ معشوق چون عاشق کامل بود مغلوبی آرد چنانکه مجنون بدید لیلی مغلوب شد سر این معانی در معنی اذاکوشِفوا یافت شود و آیۀ جَعَلَهُ دَکّاً وَخَرَّ موسی صَعِقا مؤید این رمز است: حسین خوارزمی : غزلیات، قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۷۵
سرگشته در این بادیه تا چند بپوئیم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۷۲
هر که جان درباخت بر دیدار او حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۰۴
در خاطر خدنگ قضا هر نهان که هست اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱
با شکوه همزبان نشود گفتگوی ما سیدای نسفی : شهر آشوب
شمارهٔ ۳۳۳ - کاسه گر
نگار کاسه گرم قرص مه بود نانش حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۲
به غیر از گریه عاشق در جهان کاری نمی دارد یغمای جندقی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
همه تاب رخت از رشحه ساغر خیزد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۶۹۴
به دل سخت تو حرفی ز دل تنگ زدم خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۳۲
یا رب ز باغ وصل نسیمی بمن رسان سلیم تهرانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۸
از دیر و کعبه تا به دو جانب دو خانه ماند اوحدالدین کرمانی : الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه
شمارهٔ ۵۸
آن کس که گل وجود آدم بکند اوحدی مراغهای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۹۷
کجایی؟ ای ز رخت آب ارغوان رفته وحشی بافقی : غزلیات
غزل ۱۸۶
هیچکس چشم به سوی من بیمار نکرد حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۱
خداوندا تسلی کن، دل امّیدواران را
