سوزنی سمرقندی : رباعیات
شمارهٔ ۴
تر ساز هجای تو تبرا نکنم
فردوسی : آغاز کتاب
بخش ۴ - گفتار اندر آفرینش مردم
چو زین بگذری مردم آمد پدید
سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۵۷
جان در حمایت یک دم است و دنیا وجودی میان دو عدم. دین به دنیا فروشان خرند یوسف بفروشند تا چه خرند؟ الم اعهد الیکم یا بنی آدم ان لاتعبدوا الشیطان
صائب تبریزی : متفرقات
شمارهٔ ۲۵۳
دل سیاه ارباب غیرت را ز منت می شود
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۰۹
فرزانه به قید شهر و کو بند بود
جویای تبریزی : مناقب
شمارهٔ ۱۲ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین اسد الله الغالب علی ابن ابی طالب
به حمدالله زبان نکته سنجم گوهر افشان شد
ادیب الممالک : اصطلاحات علم رمل
شمارهٔ ۶ - ایضا
فرد و سه زوج است لحیان اولین مسعود و خارج
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۴
بعد عمری که دمی یار من زار شود
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۲۳۹
غمزه زنان بر جهانیان گذری کن
اهلی شیرازی : شمع و پروانه
بخش ۱۵ - جواب دادن پروانه
چو گفتند این حکایت خادمانش
سعدی : قطعات
شمارهٔ ۲۶
گر سفیهی زبان دراز کند
اهلی شیرازی : رباعیات
شمارهٔ ۵۵۸
ما را همه دم هوای یاریست ز نو
ابن یمین فَرومَدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۹۵
بیا که شد چمن از آب ابرو آتش گل
حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۸۷
ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی
ابوعلی عثمانی : باب ۴ تا ۵۲
باب نوزدهم - اندر قَنَاعَتْ
اندر قَنَاعَتْ
سنایی غزنوی : الباب السّابع فصل فی‌الغرور و الغفلة والنسیان و حبّ‌الامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیان‌الموت والبعث والنشر
فی‌الادب و شرف‌النّفس
هرکه شاگرد روز شب نبود
ابوالفرج رونی : رباعیات
شمارهٔ ۸
روی تو ز مشک زلف قارون گشت ست
حزین لاهیجی : خرابات
بخش ۳ - در صفت دنیای ناپایدار که قبله کج نظران و دام فریب بی خبران است و مذمّت اهل آن گوید
شنیدم ز مخمور میخانه ای
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۱۸
در جوانی نه همی کرده غمت پیر مرا
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۹
خوبان اگرچه در پی دلهای خسته اند