رشیدالدین میبدی : ۱۰۱- سورة القارعة- مکیة
النوبة الثانیة
این سورة «القارعة» مکّى است، به مکه فرو آمد. صد و پنجاه حرفست. خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۳۵۲
خاقانیا فرو خوان اسرار آفرینش ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
ای برده گل رازقی از روی تو رشک صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۵۵۷
ز خال عنبرین افزون ز زلف یار می ترسم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۵۳
خوش است حس که در پرده حیا باشد ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴۰
آمد رمضان و خلق رفتند ز هوش صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۹۰
در موج پریشانی من فاصله ای نیست صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۷۷
رنگها در روز روشن می‌نماید خویش را صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۵۸۸
نیست ممکن دل ازان جان جهان سیر شود صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۷
خوش بهاری می رسد میخانه ها سامان کنید صغیر اصفهانی : مثنویات
شمارهٔ ۳۵ - ماهی و صدف
ماهیکی در تک بحر از صدف شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۱۱
لب دلبر خوش است بوسیدن ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۳۸ - خطاب به حزب دموکرات و حکومت
ای ساده‌دلان زر گرگ حیلت‌باز فریدون مشیری : گناه دریا
بازگشت
دور از نشاط هستی و غوغای زندگی، دل با سکوت و خلوت غم خو گرفته بود صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۵۶
به هر چه دست زنی، می‌توان خمار شکست ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
زاغی می گفت اگر بمیرد شهباز نهج البلاغه : حکمت ها
جایگاه حکمت
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> خُذِ اَلْحِكْمَةَ أَنَّى كَانَتْ فَإِنَّ اَلْحِكْمَةَ تَكُونُ فِي صَدْرِ اَلْمُنَافِقِ فَتَلَجْلَجُ فِي صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْكُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِي صَدْرِ اَلْمُؤْمِنِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۷۱
سرو این چنین ز شرم تو گر آب می شود ملک‌الشعرای بهار : قصاید
شمارهٔ ۱۶۰ - پیام به آشنا
پیامی ز مژگان تر می‌فرستم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۴۲
هرگاه که مست آن لقا باشم