رشیدالدین میبدی : ۴- سورة النساء- مدنیة
۲۰ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ‏
ازرقی هروی : قصاید
شمارهٔ ۸
عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۷ - در مدح ستارخان
ستار غیور ارجمندیت بجاست
نهج البلاغه : حکمت ها
تقدم واجبات بر مستحبات
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لاَ قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ
سعدی : مفردات
بیت ۱۹
گفتم که برآید آبی از چاه امید
مجیرالدین بیلقانی : شکوائیه
شمارهٔ ۲۹
نیست روزی که نیستم دلتنگ
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۶
بر دامن دشت بنگر آن نرگس مست
جامی : یوسف و زلیخا
بخش ۴۰ - بیرون آمدن یوسف از زندان و وفات عزیز مصر و تنهایی زلیخا
درین دیر کهن رسمی‌ست دیرین
سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۳۴
حرامش باد بدعهد بداندیش
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱۲
چو مست روی توام ای حکیم فرزانه
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵
از دامن کوه لاله ناگه برجست
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۷۷
خواجه غلط کرده‌یی در صفت یار خویش
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۱۴
این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست
شیخ بهایی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۱
ای عاشق خام، از خدا دوری تو
نهج البلاغه : حکمت ها
ضررهاى عبرت آموز
<strong> وَ قَالَ عليه‌السلام </strong> لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ
خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۲
در گوش دلم گفت فلک پنهانی
ابن یمین فَرومَدی : قطعات
شمارهٔ ٢۴٩
پدر که مرقد او باد تا ابد پر نور
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۴
مخلوق جهان به گرگ مانند درست
عرفی شیرازی : غزلها
غزل شمارهٔ ۵۲۶
نام حسنت چون برم، بر آسمان آید گران
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۶۸
قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست