صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۳۸
چسان مژگان خونین گریه ما را نگه دارد؟ صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۱۸ - الهیولی
هیولی باشد آن شیئ که صورت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶
چشم مستش از نگاهی کرد سودایی مرا سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۷۶
حلم شتر چنان که معلومست اگر طفلی مهارش گیرد و صد فرسنگ برد گردن از متابعتش نپیچد اما اگر درهای هولناک پیش آید که موجب هلاک باشد و طفل آنجا به نادانی خواهد شدن زمام از کفش در گسلاند و بیش مطاوعت نکند که هنگام درشتی ملاطفت مذموم است و گویند دشمن به ملاطفت دوست نگردد بلکه طمع زیادت کند. ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۹۸
میوه به صفاهان در و رامش به ری اندر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵
خواب غفلت شد گران از بس ز خودبینی مرا واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مرا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴
نیست بر خاطر غباری از پریشانی مرا فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶
در دل باختلاط کسانم هوس نماند سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۸
ای دل اندر بیم جان از بهر دل بگداخته صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳
تر نسازد گریه های ابر نیسانی مرا عطار نیشابوری : باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۵
بر بوی یقین درین بیابان رفتیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۷
این سینهٔ پرمشغله از مکتب اوست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۲
گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد رشیدالدین میبدی : ۶۵- سورة الطلاق- مدنیة
النوبة الثانیة
این سوره را دو نام است: سورة الطلاق گویند و سورة النساء القصرى، و باجماع مفسّران مدنى است، جمله به مدینه فرو آمده هزار و شصت حرف است و دویست و چهل و نه کلمه و یازده آیت است و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة الطّلاق مات فی سنّة رسول اللَّه». سهراب سپهری : حجم سبز
ساده رنگ
آسمان، آبیتر، عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳
گر نکوییت بیشتر گردد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۹۱
دل با هوس تو زاد و بودی دارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲
جلوه برقی است در میخانه هشیاری مرا
غزل شمارهٔ ۲۹۳۸
چسان مژگان خونین گریه ما را نگه دارد؟ صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۵۱۸ - الهیولی
هیولی باشد آن شیئ که صورت صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶
چشم مستش از نگاهی کرد سودایی مرا سعدی : باب هشتم در آداب صحبت
بخش ۷۶
حلم شتر چنان که معلومست اگر طفلی مهارش گیرد و صد فرسنگ برد گردن از متابعتش نپیچد اما اگر درهای هولناک پیش آید که موجب هلاک باشد و طفل آنجا به نادانی خواهد شدن زمام از کفش در گسلاند و بیش مطاوعت نکند که هنگام درشتی ملاطفت مذموم است و گویند دشمن به ملاطفت دوست نگردد بلکه طمع زیادت کند. ملکالشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۹۸
میوه به صفاهان در و رامش به ری اندر صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۵
خواب غفلت شد گران از بس ز خودبینی مرا واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰
در نظر دایم گرآن زلف دو تا باید مرا صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۴
نیست بر خاطر غباری از پریشانی مرا فضولی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۶
در دل باختلاط کسانم هوس نماند سنایی غزنوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۶۸
ای دل اندر بیم جان از بهر دل بگداخته صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۳
تر نسازد گریه های ابر نیسانی مرا عطار نیشابوری : باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ ۵
بر بوی یقین درین بیابان رفتیم مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۰۷
این سینهٔ پرمشغله از مکتب اوست واعظ قزوینی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۷
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۷۲
گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد رشیدالدین میبدی : ۶۵- سورة الطلاق- مدنیة
النوبة الثانیة
این سوره را دو نام است: سورة الطلاق گویند و سورة النساء القصرى، و باجماع مفسّران مدنى است، جمله به مدینه فرو آمده هزار و شصت حرف است و دویست و چهل و نه کلمه و یازده آیت است و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابى بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة الطّلاق مات فی سنّة رسول اللَّه». سهراب سپهری : حجم سبز
ساده رنگ
آسمان، آبیتر، عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۳
گر نکوییت بیشتر گردد مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۹۱
دل با هوس تو زاد و بودی دارد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۲
جلوه برقی است در میخانه هشیاری مرا
