مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۸
ای عشق تو موزون‌تری، یا باغ و سیبستان تو؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹
زموج چین توانی ساده کردن گر جبین خود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱
تعالوا کلنا ذا الیوم سکریٰ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳
هم آبله هم چشم پر آب است دل ما ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱ - ترجمه یک شعرترکی
هرکرا دوست شدم دشمن جان گشت مرا فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۵ - گفتار اندر داستان خسرو و شیرین
کهن گشته این نامهٔ باستان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۷
دل به قدر عقل هر کس را اسیر غم شود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۶۵
جان و جهان، دوش کجا بوده‌یی؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲
بهار آمد بهار آمد، سلام آورد مستان را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۶
رهی از خود نرفتن غیر گمراهی نمی باشد صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۹
عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است سنایی غزنوی : الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
در قناعت و انزوای خویش گوید
ای که در زیر طبع گردونی عطار نیشابوری : هیلاج نامه
جواب دادن شیخ کبیر مر شیخ جنید (قس) را
جوابش داد شیخ جمله عشاق جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۵
گل به آن روی نکو می ماند فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - در مدح امیر فخرالدوله ابو المظفر احمد بن محمدوالی‌چغانیان
تا خزان تاختن آورد سوی باد شمال جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۴
تا بر رخ تو زلف پریشان نمی شود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸۲
خیالت بر دل خود شاه سازم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۷۹
تو جام عشق را بستان و می‌رو عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
(۲) حکایت آن بزرگ با خواجه علی طوسی
بزرگی هم نکودل هم نکو عقل
غزل شمارهٔ ۲۱۳۸
ای عشق تو موزون‌تری، یا باغ و سیبستان تو؟ جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹
زموج چین توانی ساده کردن گر جبین خود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱
تعالوا کلنا ذا الیوم سکریٰ بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳
هم آبله هم چشم پر آب است دل ما ملک‌الشعرای بهار : قطعات
شمارهٔ ۱ - ترجمه یک شعرترکی
هرکرا دوست شدم دشمن جان گشت مرا فردوسی : پادشاهی خسرو پرویز
بخش ۶۵ - گفتار اندر داستان خسرو و شیرین
کهن گشته این نامهٔ باستان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۷
دل به قدر عقل هر کس را اسیر غم شود مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۶۵
جان و جهان، دوش کجا بوده‌یی؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۲
بهار آمد بهار آمد، سلام آورد مستان را جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۶
رهی از خود نرفتن غیر گمراهی نمی باشد صائب تبریزی : ابیات منتسب
شمارهٔ ۹
عیش در زیر فلک با خاکساران مشکل است سنایی غزنوی : الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
در قناعت و انزوای خویش گوید
ای که در زیر طبع گردونی عطار نیشابوری : هیلاج نامه
جواب دادن شیخ کبیر مر شیخ جنید (قس) را
جوابش داد شیخ جمله عشاق جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۵
گل به آن روی نکو می ماند فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۸ - در مدح امیر فخرالدوله ابو المظفر احمد بن محمدوالی‌چغانیان
تا خزان تاختن آورد سوی باد شمال جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۴
تا بر رخ تو زلف پریشان نمی شود امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۸۲
خیالت بر دل خود شاه سازم حافظ : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۷۹
تو جام عشق را بستان و می‌رو عطار نیشابوری : بخش بیست و دوم
(۲) حکایت آن بزرگ با خواجه علی طوسی
بزرگی هم نکودل هم نکو عقل
