مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۵۰
ای ساقی جان برین خوش آواز برو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
آن چیست که لذتست از او در صورت سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸
بر روی تو از هلاک جانم غم نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴
ز بت چون پاک سازد بت شکن بتخانه ما را؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴۱
محو رخ زیبای تو فارغ ز جهان است اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۶
دوش یارم پرده از رخسار خود بگشاده بود یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۳۲ - به یکی از آشنایان نگاشته
نزدیک شام کار بند پیمان و پیوند دوشین شو، آخوند را با اشک و آه همراه کن، رامش اندوز پیشگاه حاجی علیرضا گرد، سخن های خوب و خوش که استواری بخش بنیاد آشتی و آمیز است بر گوی، دست سرکار بی بی نسا را با سفارش های زنانه به دستش بسپار، زن و شوهر را با یکدیگر در کوی دیرین که شرم مشکوی خسرو و شیرین است جای ده، و سپاس بار خدا را که بر این کار نیکو سرانجامت انگیخت بجای رسان، و زود برگرد که راه دیر انجام شب نشین در پیش است و پرخاش بدفرجام عین البکا در پس، مصرع: بدست باش که کاری بجای خویشتن است. وفایی مهابادی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
رنجیده ی یاران ز دوران گله دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۳
نمی باشد ز بی برگی چراغی خانه ما را حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۳۵
دگر خونابه دل، دیده را آلودنی دارد مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
ترسم ما را ستارگان چشم کنند خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۲
مرد مسافر حدیث خانه کو گوید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۶
چون سوی برادری بپویی ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴
زیار شکوه عاشق به کفر نزدیک است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲
خدایا درپذیر این نعره مستانه ما را اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
یکی از حجرهٔ خلوت برونی
یکی از حجرهٔ خلوت برونی هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
چند پنهان کنم افسانه هجران از تو؟ سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۶۰ - امامزاده صابونی
فرزند من نبیره میمونی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
آن به ز بتان گوی لطافت به ذقن قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
نهال دولتم را گل بر آمد
رباعی شمارهٔ ۱۵۵۰
ای ساقی جان برین خوش آواز برو مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
آن چیست که لذتست از او در صورت سید حسن غزنوی : رباعیات
شمارهٔ ۲۸
بر روی تو از هلاک جانم غم نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۴
ز بت چون پاک سازد بت شکن بتخانه ما را؟ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴۱
محو رخ زیبای تو فارغ ز جهان است اسیری لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۱۶
دوش یارم پرده از رخسار خود بگشاده بود یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۳۲ - به یکی از آشنایان نگاشته
نزدیک شام کار بند پیمان و پیوند دوشین شو، آخوند را با اشک و آه همراه کن، رامش اندوز پیشگاه حاجی علیرضا گرد، سخن های خوب و خوش که استواری بخش بنیاد آشتی و آمیز است بر گوی، دست سرکار بی بی نسا را با سفارش های زنانه به دستش بسپار، زن و شوهر را با یکدیگر در کوی دیرین که شرم مشکوی خسرو و شیرین است جای ده، و سپاس بار خدا را که بر این کار نیکو سرانجامت انگیخت بجای رسان، و زود برگرد که راه دیر انجام شب نشین در پیش است و پرخاش بدفرجام عین البکا در پس، مصرع: بدست باش که کاری بجای خویشتن است. وفایی مهابادی : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
رنجیده ی یاران ز دوران گله دارم صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۳
نمی باشد ز بی برگی چراغی خانه ما را حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱۳۵
دگر خونابه دل، دیده را آلودنی دارد مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۰
ترسم ما را ستارگان چشم کنند خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۲
مرد مسافر حدیث خانه کو گوید مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۶
چون سوی برادری بپویی ابوالحسن فراهانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۴
زیار شکوه عاشق به کفر نزدیک است صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۲
خدایا درپذیر این نعره مستانه ما را اقبال لاهوری : ارمغان حجاز
یکی از حجرهٔ خلوت برونی
یکی از حجرهٔ خلوت برونی هلالی جغتایی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۳۷
چند پنهان کنم افسانه هجران از تو؟ سوزنی سمرقندی : قطعات
شمارهٔ ۶۰ - امامزاده صابونی
فرزند من نبیره میمونی کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
آن به ز بتان گوی لطافت به ذقن قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
نهال دولتم را گل بر آمد
