جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند سلیم تهرانی : مثنویات
شمارهٔ ۷ - تصویرپردازی خیالی از مردی شکمباره به عنوان تمهیدی برای مدح اسلام خان و توصیف سفره ی نعم او
خامه ام برخلاف عادت خویش محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
مهی که شمع رخش نور دیدهٔ من بود اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۸
صیدم نکرد غنچه لبی جز به گفتگو محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰
زهی گشوده کمند بلا سلاسل مویت نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۶۵
بیا ای از رخت چشم بدان دور حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۲
به عهد بی وفایان، آشتی رنجیدنی دارد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۰
ذوق روی ترشش بین که ز صد قند گذشت هجویری : باب المحبّة و ما یتعلّق بها
کیفیّةُ المحبَّةِ مِنَ اللّهِ تعالی بأولیائِهِ و مِن اولیائه إلی حَضْرته
بدان که محبت حق تعالی مر بنده را ارادت خیر بود و رحمت کردن بر وی و محبت اسمی است از اسامی ارادت چون رضا و سخط و رأفت، و آنچه بدین ماند. حمل این اسامی جز به ارادت حق تعالی نشاید کرد و آن یک صفت است او را قدیم که بدان خواهان است مر افعال خود را. پس اندر حکم مبالغت و اظهار فعل از این بعضی اخص بعضی است. کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۹
دلبر چه زود خط برخ دلستان کشید اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۴
یاد چشمت چو به سیر دل ما می آید انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۵۵
شب که غمهای تو را پردهنشین میکردم سید حمیدرضا برقعی : سید حمیدرضا برقعی
در ازدحام حرم
با همین چشم های خود دیدم، زیر باران بی امان بانو! میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۲۴
غمگینتر ازانم که مرا شاد کند کس صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۰
عاشق پروانه مشرب را چه پروای سرست؟ ایرانشان : کوشنامه
بخش ۲۸۳ - پیش بینی فریدون درباره ی ناسپاسی کوش
وزآن پس دبیران و گردان شاه صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
جان عشق و محبت است جانرا بشناس قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۶۷ - در مدح ابومنصور وهسودان
کسی کش دل برد دلبر کسی کش جان برد جانان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۶
مستغنی از می آیم ز جان نگاه او
شمارهٔ ۵۸۹
زجوش ناز دندانت در نایاب را ماند سلیم تهرانی : مثنویات
شمارهٔ ۷ - تصویرپردازی خیالی از مردی شکمباره به عنوان تمهیدی برای مدح اسلام خان و توصیف سفره ی نعم او
خامه ام برخلاف عادت خویش محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۱
مهی که شمع رخش نور دیدهٔ من بود اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۰۸
صیدم نکرد غنچه لبی جز به گفتگو محتشم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰
زهی گشوده کمند بلا سلاسل مویت نورعلیشاه : بخش دوم
شمارهٔ ۶۵
بیا ای از رخت چشم بدان دور حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۴۴۲
به عهد بی وفایان، آشتی رنجیدنی دارد مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۰
ذوق روی ترشش بین که ز صد قند گذشت هجویری : باب المحبّة و ما یتعلّق بها
کیفیّةُ المحبَّةِ مِنَ اللّهِ تعالی بأولیائِهِ و مِن اولیائه إلی حَضْرته
بدان که محبت حق تعالی مر بنده را ارادت خیر بود و رحمت کردن بر وی و محبت اسمی است از اسامی ارادت چون رضا و سخط و رأفت، و آنچه بدین ماند. حمل این اسامی جز به ارادت حق تعالی نشاید کرد و آن یک صفت است او را قدیم که بدان خواهان است مر افعال خود را. پس اندر حکم مبالغت و اظهار فعل از این بعضی اخص بعضی است. کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۹
دلبر چه زود خط برخ دلستان کشید اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۴
یاد چشمت چو به سیر دل ما می آید انوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۱۰
آخر ای جان جهان با من جفا تا کی کنی فصیحی هروی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۵۵
شب که غمهای تو را پردهنشین میکردم سید حمیدرضا برقعی : سید حمیدرضا برقعی
در ازدحام حرم
با همین چشم های خود دیدم، زیر باران بی امان بانو! میرزا قلی میلی مشهدی : متفرقات
شمارهٔ ۲۴
غمگینتر ازانم که مرا شاد کند کس صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۷۰
عاشق پروانه مشرب را چه پروای سرست؟ ایرانشان : کوشنامه
بخش ۲۸۳ - پیش بینی فریدون درباره ی ناسپاسی کوش
وزآن پس دبیران و گردان شاه صغیر اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۱
جان عشق و محبت است جانرا بشناس قطران تبریزی : قصاید
شمارهٔ ۱۶۷ - در مدح ابومنصور وهسودان
کسی کش دل برد دلبر کسی کش جان برد جانان جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۹۹۶
مستغنی از می آیم ز جان نگاه او