مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۲۸۸
گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
چو ز انجمن برآیی، عوض تو ناز ماند طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۹۲
با رنگ نوبهاری، چون در خزان برآیی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۷۳
نمی استد به زور صبر، اشک غربت آلودم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۳۴
آنچه من می کشم از طالع رم کرده خویش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶۶
می گذشتی و به سویت نگران می دیدم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
کندن دل زان جوان، آسایش این پیر شد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
آرام نگیرد نفسی بر مژه ام اشک طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
نیم آیینه وش از پشت و روی کار خود آگه طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
بس که برهم خورد بزم دلخوشی از رفتنت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
زان گل نشان نداد، صبا را چه می شود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸
سفید گشت سرم از شکوفه پیری فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۵
آنکه کارش به اسیران همه بیدادی بود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
ماندم از بس که به غربت، وطن از یادم رفت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
چون نگرید شیشه از کمر عمری همصحبتان؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
سلام (خاله شادونه)
سلام سلام کی ماهه کی ستاره؟ طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
مستم گرفت شحنه، مخور غم که چون گرفت رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ اى آدم! آرام گیر و بنشین تو و جفت تو در بهشت فَکُلا مِنْ حَیْثُ شِئْتُما و میخورید هر دو از هر جایى که خواهید وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ و نزدیک این یک درخت مگردید فَتَکُونا مِنَ الظَّالِمِینَ (۱۹) که آن گه از ستمکاران بید بر خود. طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۹
از مقام ریشه و پیوند می باید گریخت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۲
از تبسم لب ببند ای غنچه، حال گل ببین
رباعی شمارهٔ ۱۲۸۸
گر ماه شوی بر آسمان کم نگرم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸
چو ز انجمن برآیی، عوض تو ناز ماند طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۹۲
با رنگ نوبهاری، چون در خزان برآیی طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۷۳
نمی استد به زور صبر، اشک غربت آلودم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۳۴
آنچه من می کشم از طالع رم کرده خویش امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۶۶
می گذشتی و به سویت نگران می دیدم طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۱۵
کندن دل زان جوان، آسایش این پیر شد طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۷
آرام نگیرد نفسی بر مژه ام اشک طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۶
نیم آیینه وش از پشت و روی کار خود آگه طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۳۰۵
بس که برهم خورد بزم دلخوشی از رفتنت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۸۱
زان گل نشان نداد، صبا را چه می شود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۳۸
سفید گشت سرم از شکوفه پیری فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۵
آنکه کارش به اسیران همه بیدادی بود طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸
ماندم از بس که به غربت، وطن از یادم رفت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۳
چون نگرید شیشه از کمر عمری همصحبتان؟ ترانه های کودکانه : بخش اول
سلام (خاله شادونه)
سلام سلام کی ماهه کی ستاره؟ طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۲۱
مستم گرفت شحنه، مخور غم که چون گرفت رشیدالدین میبدی : ۷- سورة الاعراف
۳ - النوبة الاولى
قوله تعالى: وَ یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ اى آدم! آرام گیر و بنشین تو و جفت تو در بهشت فَکُلا مِنْ حَیْثُ شِئْتُما و میخورید هر دو از هر جایى که خواهید وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ و نزدیک این یک درخت مگردید فَتَکُونا مِنَ الظَّالِمِینَ (۱۹) که آن گه از ستمکاران بید بر خود. طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۹
از مقام ریشه و پیوند می باید گریخت طغرای مشهدی : ابیات برگزیده از غزلیات
شمارهٔ ۲۱۲
از تبسم لب ببند ای غنچه، حال گل ببین